ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး သူ႕ကၽြန္ဘဝက လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာ ရရာလက္နက္ စြဲကိုင္ၿပီး တိုင္းတစ္ပါးကို ခုခံတြန္းလွန္ခဲ့တာ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ား အပါအဝင္ျဖစ္ေၾကာင္း ဘယ္သူမွမျငင္းႏိုင္ပါ။ ဒါကနယ္ခ်ဲ႕ကိုလိုနီေခတ္မွာျဖစ္ျပီး လြတ္လပ္ေရးၿပီးတဲ့ေနာက္ တစ္ထီးတစ္နန္း စိုးစံအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ေစာ္ဘြားေတြကို အစိုးရက အာဏာစြန္႔လႊတ္ေရးလုပ္ေဆာင္ရာ ၁၉၅၉ မွာ ေစာ္ဘြားအုပ္ခ်ဳပ္မႈက ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ လူနည္းစုနဲ႔ဖြဲ႕ခဲ့တဲ့ ရွမ္းလက္နက္ကိုင္ဆိုတာ စခဲ့တယ္မဟုတ္လား။ တစ္ခ်ဳိ႕အဖြဲ႔ ငယ္ေလးေတြကေတာ့ ဘိန္းေမွာင္ခိုအျဖစ္ စီးပြားေရးအရသာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အဖြဲ႔ေတြပါ။ အဲဒီအနည္းစု ရွမ္းလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ေတြဟာ ဗကပ ႏွိမ္နင္းေရးလုပ္တဲ့အခါ မွာတစ္ခ်ိဳ႕ဆုိ အစိုးရတပ္နဲ႔ေတာင္ ေပါင္းၿပီး တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အဖိုးတို႔လူငယ္ဘဝ အေျခအေနအမွန္ေတြပါ။
ဗကပ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားၿပီးေနာက္ ရွမ္းလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ဆိုတာလဲ အဖြဲ႕ငယ္ေလးေတြ အေနနဲ႔ဘဲ ရွိေနခဲ့တာပါ။ ၁၉၈၅ ေလာက္မွာ ခြန္ွဆာေခါင္းေဆာင္တဲ့ အဖြဲ႕ႏွင့္ မိုးဟိန္းေခါင္းေဆာင္တဲ့ အဖြဲ႔တို႔ ေပါင္းၿပီး Mong Tai Army(MTA) ေပၚေပါက္ခဲ့တယ္။ ၁၉၉၆ ခြန္ဆာအဖြဲ႕ စစ္အစိုးရနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ယူစဥ္မွာ တပည့္ျဖစ္သူ ရြက္ဆစ္ဟာ ခြဲထြက္ၿပီး SURA ကိုျပန္ဖြဲ႕ခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ စစ္အစိုးရနဲ႔ ျပည္တြင္း လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားအၾကား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆာင္ရြက္ ေနခ်ိန္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ရွမ္းအဖြဲ႕ေတြျဖစ္တဲ့ SSA နဲ႔ SSNA တို႔လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွာပါဝင္ခဲ့လို႔ အရပ္သား အျဖစ္နဲ႔ေနသူေန၊ ရြက္ဆစ္အဖြဲ႕ထံ ေပါင္းသူေပါင္း၊ ဒါ့အျပင္ ခြန္ဆာအဖြဲ႕နဲ႕ လို္က္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူၿပီး အရပ္သားအျဖစ္နဲ႔ ေနသူေတြကို ရြက္ဆစ္အဖြဲ႕ထံ မ၀င္မေနရ အဓမၼျပန္၀င္ခိုင္းတယ္။ မ၀င္ရင္ သတ္မယ္ဆိုၿပီး တကယ္လည္း သတ္ျပတယ္။ မ၀င္ရင္ ေနာက္တစ္နည္းကေတာ့ အဲဒီေဒသမွာမေနပဲ မိသားတစ္စုလံုး အျခားေနရာကို ေျပာင္းခ်င္ ေျပာင္းႏိုင္တဲ့ နည္းပဲရွိေပမယ့္ လြယ္ကူတဲ့ အလုပ္မဟုတ္ေတာ့ ရြက္ဆစ္အဖြဲ႕ထဲ ျပန္၀င္ၾကရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ရြက္ဆစ္အဖြဲ႕ပိုၿပီး အင္အားရွိလာခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမ်ား ေဆာင္ရြက္ ေနခ်ိန္ျဖစ္လို႔ စစ္အစိုးရတပ္မ်ားဟာ ေဒသမွာရွိတဲ့ စစ္တပ္မွလြဲၿပီး က်န္တဲ့စစ္ေၾကာင္းေတြ လႈပ္ရွားမႈ နည္းခဲ့တာကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ ရြက္ဆစ္အဖြဲ႔ဟာ လြယ္တိုင္းလွ်ံကိုအေျချပဳ၊ ရွမ္းျပည္တစ္ဝွမ္း ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးေရး လုပ္ျခင္းနဲ႔ သူ႕ရဲ႕တပ္အင္အားတိုးခ်ဲ႕ျခင္းလုပ္ လာခဲ့တယ္။ ၂၀၀၀ ခုနွစ္ေလာက္ကစၿပီး ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ ကာလအတြင္းမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ လုပ္ခဲ့တဲ့ ဘိန္းေမွာင္ခို လုပ္ငန္းမ်ား ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးေရး ႀကိဳတင္ေငြေပးၿပီး အခြန္ေကာက္ျခင္းမ်ား မူးယစ္ေဆးျပားမ်ား၊ ဘိန္းျဖဴမ်ားကို ျပည္တြင္း ျပည္ပ ျဖန္႔ခ်ီျခင္းလုပ္ငန္းေတြက ရတဲ့ေငြေတြနဲ႔ လက္နက္မ်ား ဝယ္ယူျခင္း နယ္ေျမအတြင္း အမိန္႔ အာဏာသံုးၿပီး အတင္းအဓမၼလူသစ္ စုေဆာင္းျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ရြက္ဆစ္အဖြဲ႕အတြက္ အျမင့္မားဆံုး အေျခအေနကို ေရာက္ခဲ့ တယ္မဟုတ္ပါလား။
၂၀၁၁ မွာ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးတက္လာၿပီး KIA အပါအဝင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပ်က္ျပားခဲ့ရတဲ့ဲ့ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ျပန္လည္ျပဳလုပ္လာတဲ့အခါ SSA(ရြက္ဆစ္)အဖြဲ႔က သူတို႔ စိတ္ထင္တိုင္းလုပ္ဖို႔ အခြင့္ အေရးေတြ ရလာတယ္။ တစ္ဖက္ကလဲ “ဝ” အဖြဲ႕ႏွင့္ အဆက္အသြယ္ရယူၿပီး လူ၊ လက္နက္အင္အား အကူအညီ ယူခဲ့တယ္။ “ဝ” အဖြဲ႕ကလဲ အစိုးရ စစ္တပ္က KIA ကိုတိုက္ၿပီးရင္ “ဝ”ကို တိုက္မွာဘဲဆိုတဲ့ မဟုတ္မမွန္ သတင္းအေပၚမူတည္ၿပီး SSA (ဝမ္းဟိုင္း) အဖြဲ႕ကို ေရွ႕ကာ အျဖစ္ထားကာ လိုအပ္တဲ့ လက္နက္ခဲယမ္းေတြ ေပးခဲ့တယ္။ ေသစရာရွိရင္မင္းတို႔ အရင္ေသၾကဆိုတဲ့ အစီအမံဆြဲထားတယ္။ အစိုးရအသစ္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတစ္ကာ ေထာက္ခံအားေပး မႈေတြရယ္၊ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံေတြက ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးအရနဲ႔ ဘိန္းျဖဴသမားေတြကို လက္မခံတာရယ္၊ မူယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ဆက္ၿပီးရပ္တည္ဖို႔ ေရရွည္မျဖစ္ႏိုင္တာရယ္၊ အစိုးရစစ္တပ္ရဲ႕ KIA ကို ထိေရာက္စြာေခ်မႈန္းျပလိုက္မႈက ရြက္ဆစ္အေနနဲ႔ အစိုးရစစ္တပ္ကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သိရွိလိုက္ရတာရယ္ စတာ ေတြေၾကာင့္ ၾကားဝင္ေစ့စပ္တဲ့ အကူအညီကိုရယူၿပီး ေဒသတြင္း ဘိန္းဖ်က္ဆီးေရး၊ ရွမ္းျပည္ဖြံ႕ျဖိဳး တိုးတက္ေရးလုပ္ငန္းေတြကို မ်က္ႏွာဖံုးတပ္ၿပီး လုပ္ျပတယ္။ ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ သူတို႔ဘက္မလိုက္တဲ့ ရြာေတြကို ဘိန္းဖ်က္ဆီးေရးအေၾကာင္းျပၿပီး ဝင္ေရာက္ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ အစိုးရဘက္ေတာ္သားလို႔ ယူဆ ရသူေတြကို သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ စစ္တပ္နဲ႔ အစိုးရကို ေထာက္ခံတယ္လို႔ထင္တဲ့ ျပည္သူ႔စစ္ရြာေတြကို မူယစ္ေဆးဝါး အေၾကာင္းျပ ဝင္တိုက္ခုိက္ျခင္း တို႔ကိုလုပ္လာခဲ့တယ္။
ဒါေၾကာင့္ အားလံုးကိုၿခံဳၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အေၾကာင္းျပ၊ မူယစ္ေဆးဝါး တိုက္ဖ်က္ေရး အေၾကာင္းျပ၊ နယ္ေျမေဒသတည္ေဆာက္ေရး အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ အစိုးရရဲ႕ ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့ ဆက္ဆံမႈကိုလည္းေကာင္း၊ အစိုးရတပ္ရဲ႕ နယ္ေျမကန္႔သတ္ လႈပ္ရွားမႈကိုလည္းေကာင္း၊ အခြင့္ေကာင္းယူကာ လုပ္ခ်င္တို္င္းလုပ္လာေနေသာ မင္းသားေခါင္းစြပ္ထားတဲ့ ဘီးလူးေၾကာင့္ ငါတို႔ ရွမ္းျပည္ႀကီး အေမွာင္အတိဖုံးလႊမ္းကာ ဒုကၡပင္လယ္ေဝရမယ့္ အေျခအေနကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ သမၼတႀကီးနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ တိုင္းျပည္ထဲက ဘယ္ေတာ့မွမခြဲထြက္ပါဘူး၊ ႏိုင္ငံဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးအတြက္ ဝိုင္းဝန္းေဆာင္ရြက္ၾကမယ္ ကတိေတြေပးၿပီး၊ သီးသန္႔ျပည္နယ္ထူေထာင္ဖို႔ လုပ္ေနတဲ့ သူခိုးဂ်ပိုး ကေလ ကေခ် ကတိစကားမ်ိဳးေျပာတဲ့၊ မူးယစ္ရာဇာ ရြက္ဆစ္ကို အစိုးရနဲ႔ စစ္တပ္က ဒီအတိုင္း လႊတ္မထားၾကပါနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ ဒီအဆင့္ထိ ေငြ/အင္အား ရွိလာတယ္ဆိုတာကို ျပန္ေလ့လာၿပီးမွ ဆက္ဆံသင့္ေၾကာင္း ငါတို႔ ရွမ္းလူမ်ိဳးေတြကိုယ္စား အေလးထား အႀကံေပးလိုပါတယ္။ ငါတုိ႔ ေသနက္သံေတြ ဗံုးသံေတြလဲ မၾကားခ်င္ေတာ့ပါ။ သားသမီးေတြကိုလဲ ရွမ္းစစ္တပ္ထဲထည့္ၿပီး အခ်ည္းအႏွီးနဲ႔ မေသေစခ်င္ပါ။ မိရိုးဖလာ စိုက္ပ်ိဳးေရးကိုလုပ္ရင္း ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနလိုၾကပါတယ္။ ငါတို႔ ရွမ္းလူမ်ိဳးေတြကို ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ သတ္မွတ္ရင္ ငါတို႔ေဒသကို ႏိုင္ငံရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ခ်င္ေသးရင္ ရြက္ဆစ္အဖြဲ႕ကို “အဆိပ္ပင္ေရေလာင္း” “ေျမြေပြး ခါးပိုက္ပိုက္” အစိုးရက လုပ္ေနသမွ် သဲထဲေရသြန္တာမွ အရာထင္က်န္ရစ္ပါလိမ့္မယ္လို႔ ရွမ္းလူမ်ိဳးေတြကိုယ္စား အသိေပး ပါရေစ။
အိုက္ေက်ာက္(ေက်းသီး)
0 comments:
Post a Comment