Tuesday, September 3, 2013

စမတ္က်က် လမ္းေလွ်ာက္ၾကည့္ပါ





 

ခ်က္ကို ေက်ာ႐ိုး ဖက္သို႔ ဆြဲ ဆန္႔ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ၾကည့္ပါ။ သင္ ၏ ဝမ္းဗိုက္ႄကြက္သားမ်ားကို တည္ ၿငိမ္ေစရန္ ခါးစည္း၊ ဗိုက္ စည္းျဖင့္ ထိန္း၍ ခပ္မတ္မတ္ ေလွ်ာက္ပါ။ လမ္းေလွ်ာက္စဥ္ လက္ကို လႊဲပါ။
တင္၊ေပါင္မွ ႄကြက္သားမ်ားကို ေျခႏွင့္တတန္းတည္းဆန္႔၍ ေလွ်ာက္ ပါ။ ေပါင္အတြင္းဖက္ႄကြက္သားမ်ား ကို ဒူးႏွင့္တတန္းတည္းထား၍ ေလွ်ာက္ ျခင္းျဖင့္ ေျခေထာက္၏ တည္ၿငိမ္မႈကို ရရွိေစၿပီး ေျခခြင္ျခင္း မျဖစ္ေစပါ။
ခါးကို မတ္၍ ေလွ်ာက္မိ ေစ ဖို႔ အၿမဲဂ႐ုစိုက္ပါ။ ခါးမတ္ျခင္းျဖင့္ ဝမ္းဗိုက္သည္လည္း တပါးတည္း ေျဖာင့္တန္းလာၿပီး အျပင္တြင္ တက္ ႄကြသည့္အသြင္ကို ေဆာင္ေစပါမည္။ ခါးကိုင္းေလွ်ာက္မိလွ်င္ မိမိ ကိုယ္ကို ခ်က္ခ်င္းျပဳျပင္လိုက္ပါ။
ေျခဖ်ားကို ေရွ႕သို႔ ပစ္၍ ေလွ်ာက္ပါ။ ေဘးဘက္ကို ကားၿပီးဘဲ သြား သြားသလို မေလွ်ာက္ မိေစဖို႔ သတိျပဳပါ။ ေျခလွမ္းတိုင္း ခႏၶာကိုယ္ ႏွင့္ေျခေထာက္ကို တတန္းတည္း ျဖစ္ ပါေစ။ ေျခေထာက္က ခႏၶာကိုယ္၏အေရွ႕ကို အရင္ေရာက္ေနသည့္ ပံုစံ မ်ိဳးမျဖစ္ေစရန္ ထိန္းေလွ်ာက္ပါ။ Cat walk ပံုစံ မ်ဥ္းတေျပးတည္း ေလွ်ာက္ျခင္းမ်ိဳးကို ႀကိဳးစားေလွ်ာက္ ျခင္းထက္ ပံုမွန္ပခံုးကို ဖြင့္၍ေလွ်ာက္ ပါ။
ဦးေခါင္းအတြက္ ေခါင္းေပၚ တြင္ စာအုပ္ကိုတင္၍ ေလွ်ာက္ျခင္း ကလည္း ေခါင္း၏အေနအထားကို ၾကည့္ေကာင္းေစသျဖင့္ ေလ့က်င့္ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကည့္ပါ။
ထူး
Health Updates Journal

" ေရသန္ ့ဘူး နဲ ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အတြက္ အထူးသတိၿပဳရမည့္ အခ်က္"






အလံုပိတ္ထားတဲ့ ကား ၊ ပိတ္ေလွာင္ေနတဲ့ ကားထဲမွာ ထည့္ထားတဲ့
ေရသန္ ့ဘူးမ်ားကိုအမ်ိဳးသမီးမ်ား ေသာက္သံုးဖို ့မသင့္ေတာ္ဘူး လို ့ ဆိုထားပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကားထဲက အပူဒဏ္နဲ ့ ေရသန္ ့ဘူးက ပလတ္စတစ္ မွာ ပါတဲ့ ကယ္မီကယ္ နဲ ့ဓာတ္ၿပဳၿပီး dioxin ဆိုတဲ့ ဓာတ္တစ္မ်ိဳးကို ထုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။

Dioxin ဆိုတာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ရင္သားကင္ဆာကို ၿဖစ္ေပၚေစတဲ့ အဆိပ္ဓာတ္ တစ္မ်ိဳး ၿဖစ္ပါတယ္။Dioxin မ်ားဟာ မိမိတို ့ခႏ ၱာကိုယ္ ထဲက ကင္ဆာ ၿဖစ္ေစတဲ့ ဆဲလ္တစ္ရွဴး အေရအတြက္ကို တိုးလာေစပါတယ္။ သို ့ႏွင့္ ရင္သားကင္ဆာကို ၿဖစ္ပြားမွဳ မ်ားလာပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကားထဲမွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ထည့္ထားတဲ့ ေရသန္ ့ဘူးကို မေသာက္သံုး သင့္ပါဘူး ။

ပလပ္စတစ္နဲ ့မဟုတ္တဲ့ သတၱဴဗူး ၊ ဖန္ပုလင္းတို ့နဲ ့ထည့္ထားတဲ့
ေရသန္ ့ကိုသာ အသံုးၿပဳဖို ့အၾကံၿပဳလိုပါတယ္။

Ref: Medical

ကေလးယူဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား



24 August 2013 | By Health Digest
သားသမီး ယူဖို႔ အခ်ိန္က်ေရာက္ ၿပီလို႕ သင္ထင္ ပါသလား။ ကေလးယူဖို႔ စဥ္းစားတဲ့အခါ ေအာက္ပါ အခ်က္ ေတြကို ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးၾကည့္ပါ။
- သင့္ရဲ႕လက္တြဲေဖာ္က ကေလးယူ ဖို႔ သေဘာတူရဲ႕လား။
- ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေကြ်းေမြး ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ စရိတ္ကို တတ္ ႏိုင္ရဲ႕လား။
- သင့္ရဲ႕အလုပ္က နာရီေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ရတဲ့အလုပ္ျဖစ္ပါသလား။
- ကေလးယူျခင္းက မေျပလည္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကို သာယာသြားေစ ႏိုင္မယ္လို႕ သင္ယံုၾကည္ထားလား။
- ေဆးလိပ္၊ အရက္နဲ႕ အျခားေဆး ဝါးသံုးစြဲမႈရွိရင္ ျဖတ္ဖို႔အဆင္သင့္ ျဖစ္ၿပီလား။
- ကေလးကို ဘယ္လို အုပ္ထိန္းဆံုးမ ရမလဲ ဆိုတာကို သင္နဲ႕သင့္လက္တြဲ ေဖာ္ ညႇိႏိႈင္းတိုင္ပင္ၿပီးၿပီလား။
- ကေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ လိုအပ္ ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ အစီ အစဥ္ေရး ဆြဲၿပီးၿပီလား။
- သင္နဲ႕သင့္လက္တြဲေဖာ္ဟာ အခ်ိန္ နဲ႕လြတ္လပ္မႈေတြကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး ကေလး တစ္ေယာက္ကို အနစ္နာခံ ျပဳစုဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ထားၿပီလား။


ဇင္မာျမင့္

T-ara Roly Poly dance cover

 


ကထိကဆရာ၀န္တစ္ဦး မိမိကုိယ္ကို အဆံုးစီရင္


 

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ေနထုိင္ေသာ သြားဘက္ဆိုင္ရာေဆးတကၠသိုလ္မွ ကထိကတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဆရာ၀န္တစ္ဦး ႀကိဳးဆြဲခ်၍ မိမိကိုယ္ကို အဆံုးစီရင္ခဲ့သည့္ အမႈတစ္ခု စက္တင္ဘာ ၁ ရက္က ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ ရန္ကင္းရဲစခန္းက အမႈဖြင့္စစ္ေဆးေနေၾကာင္း တုိင္းရဲဌာနကသတင္းထုတ္ျပန္သည္။

ယင္းေန႔ည ၁၀ နာရီေက်ာ္အခ်ိန္တြင္ ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ၅ ရပ္ကြက္ရွိ ေရႊအုန္းပင္အိမ္ရာ ၂ ၌ လူတစ္ဦး ႀကိဳးဆြဲခ် ေသဆံုးေၾကာင္း သတင္းရသျဖင့္ ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းမွဴး ႏွင့္ သက္ေသမ်ားက သြားေရာက္စစ္ေဆးခဲ့ၾကရာ ေသဆံုးသူမွာ သဃၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ သြားဘက္ဆုိင္ရာ ေဆးတကၠသိုလ္မွ ဆရာတစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း စစ္ေဆးေတြ႕ရွိခဲ့သည္ဟု ရဲဌာန၏ ထုတျ္ပန္ခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ေသဆံုးသူမွာ ေနအိမ္ေရခ်ဳိးခန္း အျမင့္ရွစ္ေပထုတ္တန္းတြင္ ႏိုင္လြန္ႀကိဳးကို ကြင္းေလွ်ာျပဳလုပ္ၿပီး ႀကိဳးဆြဲခ် ေသဆံုးေနသည္ကို ရဲတပ္ဖြဲ႕က ေတြ႕ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ေသဆံုးသူမွာ အသက္ ၅၂ ႏွစ္ အရြယ္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး တကၠသိုလ္၏ သြားအတုေဆးပညာဌာနတြင္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနသူျဖစ္ေၾကာင္း ရဲဌာနကအတည္ျပဳ ထားသည္။

အဆိုပါအမႈကို စစ္ေဆးလ်က္ရွိေသာ ရန္ကင္းရဲစခန္းမွ စခန္းမွဴး ဒုရဲမွဴး ေဇာ္ေဇာ္က “ေသဆံုးသူက စိတ္က်ေရာဂါရွိလို႔ပါ။ ေဆးမွတ္တမ္းေတြလည္း ရရွိထားပါတယ္။ Depression (စိတ္က်ေရာဂါ) ေၾကာင့္ပဲ သတ္ေသသြားတာပါ”ဟု ဆိုခဲ့သည္။

အေလာင္းတြင္ ျပင္ပဒဏ္ရာမ်ားမေတြ႔ရေသာ္လည္း ႀကိဳးဆြဲခ်၍ မိမိကုိယ္ကိုအဆံုးစီရင္ျခင္းဟုတ္ မဟုတ္ ေသခ်ာေစေရး ဆက္လက္စစ္ေဆးရန္ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးသို႔ ပို႔ေဆာင္စစ္ေဆးမည္ျဖစ္ၿပီး လက္ရွိတြင္ ရန္ကင္းရဲစခန္း၌ ေသမႈေသခင္းအမွတ္စဥ္ ၁၀/၂၀၁၃ျဖင့္ အမႈဖြင့္ထားေၾကာင္း တုိင္းရဲဌာနက ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ပါရွိသည္။

Source : Mizzima

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစိုးရ လက္ခံပါက ေမာင္ေတာေဒသဧည့္ေနဘဂါၤလီအခ်ိဳ႕ေနရပ္ျပန္ၾကမည္


ရခိုင္ျပည္နယ္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္အတြင္း လြန္ခဲ႔သည္႔ ဆယ္႔သံုးႏွစ္အတြင္းကပင္ အလုပ္သမားမ်ားအျဖစ္ ေနထုိင္လာၾကသည့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသား ဘဂၤါလီအခ်ဳိမွာ မူရင္းေဒသ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံမွ လက္ခံမည္ ဆိုပါက ေနရပ္ျပန္မည္ဟု ေမာင္ေတာ ေဒသ ဧည့္ေနဘဂါၤလီတခ်ဳိ႕ထံမွ သိရသည္။

“အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဒီေဒသမွာ မေနခ်င္တာ ၾကာပါၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဘိုးအဘီးေတြက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ တကၠန(ဖ္)နယ္စပ္ၿမိဳ႕ကပါ။ မွတ္မွတ္ရရ (၁၉၈၉)ခုႏွစ္မွာ ဒီကို၀င္လာတာျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေဖအေမေတြလည္း ဒီမွာပဲ ေခါင္းခ်ေသဆုံးသြားတာ ျဖစ္တယ္။ ၂၀၁၂ခုႏွစ္ အျဖစ္အပ်က္ ေတြေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အေပၚမွာ အျမင္လြဲမွားမႈေတြနဲ႔ ခါးခါး သီးသီးမုန္းတီးသြားၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္စိတ္ရဲ႕ ထာ၀ရလုံျခဳံမႈထြက္ေပါက္ေနရာ တစ္ခုကိုအေျခခ်ဖို႔ သြားခ်င္တာပါ”ဟု ေမာရ ၀တီေက်းရြာအနီး အလယ္သံေက်ာ္ ဘဂၤါလီေက်းရြာမွ အသက္(၅၀)၀န္းက်င္ရွိ ဘဂါၤလီလူမ်ိဳး ဦးအဒူေရာင္းက ေျပာသည္။

အဆိုပါ ေနရပ္ျပန္မည့္ ဘဂၤါလီတစ္ခ်ိဳ႕မွာ ၿမိဳ႕ျပစီးပြားေရးေကာင္းမြန္သည့္ ေနရာေဒသမ်ားမွ မဟုတ္ဘဲ ေဒသခံ ရခိုင္လူမိ်ဳးမ်ား ၏ ေနအိမ္မ်ား မီးရိႈ႕ဖ်က္ဆီးခံခဲ႔ရေသာ အနီးနားေက်းရြာေဒသမ်ားႏွင့္ လုပ္စားရန္ အခြင့္အေရး ခက္ခဲကာ က်ဥ္းေျမာင္းသည့္ ေက်းလက္ေဒသမ်ားမွ ဘဂါၤလီအခ်ိဳ႕ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။

“ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ လုပ္စားဖို႔ေနရာကလည္း ရခုိင္ေတြက လယ္ယာေျမလုပ္ကြက္ေတြ ငွားမရတာ၊ စီးပြားေရး အရ လုပ္စားကြက္ေတြ က်ဥ္းေျမာင္းလာတာတုိ႔ေၾကာင့္ ဒီမွာဆက္ေနလို႔ကေတာ့ မထူးပါဘူး။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကသာ ျပန္ၿပီး လက္ခံမယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပန္သြားဖို႔အစီအစဥ္ရွိပါတယ္” ဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။

ရခုိင္လူမ်ိဳးမ်ားအား မွီခိုကာလုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနၾကရသည့္ ဘဂၤါလီအခ်ိဳ႕မွာလည္း လက္ရွိကာလမ်ား၌ အခက္အခဲႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနၾကရသည့္အတြက္ မူရင္းေဒသမ်ားသို႔ ျပန္သြားလိုျခင္းျဖစ္သည္။

“ဒီမွာက မူရင္းဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကို ျပန္သြားခ်င္ၾကတဲ့ ဘဂါၤလီတခ်ဳိ႕ကို ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ျပန္လည္လက္ခံမယ္ဆိုရင္ သြားဖို႔ အစီအစဥ္ရွိၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္အေနနဲ႔ ပို႔ေပးရမွာျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဒီမွာ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ လယ္ယာေျမ ေတြကို ေရာင္းၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွာ ျဖစ္သလိုအေျခခ်လုပ္ကိုင္စားေသာက္လုိ႔ရပါတယ္။” ဟု တမန္းသားေက်းရြာမွ ဘဂၤါလီ တစ္ဦးက ေျပာသည္။

၂၀၁၂ခုႏွစ္ လူမ်ိဳးႏွစ္စု ပဋိပကၡျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ ေမာင္ေတာေဒသတြင္း ေဒသခံရခုိင္လူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ေဒသဧည္႔ေန ဘဂၤလား ေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသား ဘဂၤါလီမ်ားအၾကား ယုံၾကည္မႈျပတ္ေတာက္သြားကာ လယ္ယာေျမအငွားလုပ္ငန္း၊ ေစ်းေရာင္းေစ်း၀ယ္ႏွင့္ ကုန္ကူးသန္းျခင္းလုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း သီးျခားစီ ရပ္တည္လာခဲ႔ၾကသည္။


Myit Ma Kha Media

ဘီကီနီ၀တ္စံုနဲ႔႐ုိက္ဖို႔ သံုးလေက်ာ္ ေလ့က်င့္ခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ့ ေဘာလိ၀ုဒ္မင္းသမီး




ေဘာလိ၀ုဒ္မင္းသမီးေခ်ာ အာဒီတီရာအိုဟီဒါရီဟာ လာမယ့္ေအာက္တုိဘာလမွာထြက္ရွိမယ့္ ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကား "Boss" မွာ ပါ၀င္မယ့္ ဇာတ္၀င္ခန္းတစ္ခန္းျဖစ္တဲ့ ဘီကီနီ၀တ္ၿပီး သ႐ုပ္ေဆာင္ရမယ့္ အခန္း တစ္ခန္းအတြက္ သံုးလေက်ာ္ေလာက္ေလ့က်င့္ခဲ့ရတယ္လို႔ ဖြင့္ဟလိုက္ပါတယ္။

ဒီဇာတ္၀င္ခန္းမွာ ဟီဒါရီရဲ႕ သ႐ုပ္ေဆာင္မႈဟာ အားလံုးကိုေငးေမာမွင္ တက္သြားေစေလာက္ေအာင္ ေကာင္းမြန္ခဲ့တယ္လို႔ ဒီ႐ုပ္ရွင္ရဲ႕ဒါ႐ုိက္တာအန္သိုနီဒီဆူဇာက ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

မင္းသမီးရဲ႕ အတြင္းသိတစ္ဦးကေတာ့ ဒီဇာတ္၀င္ခန္းကို တိက်စြာ အေကာင္းဆံုးသ႐ုပ္ေဆာင္ႏုိင္ဖို႔အတြက္ သံုးလ ေက်ာ္ေလာက္ အခ်ိန္ေပးေလ့က်င့္ခဲ့တာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္လို႔ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
ဒီ႐ုပ္ရွင္ထဲမွာ ဘီကီနီ၀တ္ၿပီး သ႐ုပ္ေဆာင္ရမယ္ဆိုတာသိရလို႔ ဘယ္လိုခံစားခဲ့ရသလဲလို႔ မင္းသမီးကိုေမးျမန္းၾကတဲ့ အခါမွာေတာ့ “ေရခ်ဳိးကန္ထဲမွာ ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္မအၿမဲတမ္း ဘီကီနီ၀တ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါကုိ ကၽြန္မ ပထမဆံုး၀တ္ရတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး”လို႔ မင္းသမီးက ေျဖၾကားခဲ့ပါတယ္။

နာမည္ေက်ာ္မင္းသား အာေရွးကူးမားက ေခါင္းေဆာင္မင္းသားအျဖစ္ ပါ၀င္သ႐ုပ္ေဆာင္ထားၿပီး အျခား နာမည္ေက်ာ္ မင္းသားေတြအမ်ားႀကီး ပါ၀င္ထားတဲ့ "Boss" ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားဟာ အိႏ္ၵိယအက္ရွင္ဟာသ႐ုပ္ရွင္ျဖစ္ၿပီး မင္းသမီးဟီဒါရီအတြက္ေတာ့ ခုနစ္ကားေျမာက္႐ုပ္ရွင္ကားျဖစ္ပါတယ္။

ေအာင္သုတ
Mizzima

ကြန္ပ်ဴတာ အၾကည့္မ်ားၿပီး အေၾကာတက္ရင္



 

Myanmar Forward စာဖတ္ပရိသတ္ အတြက္ က်န္းမာေရး ဆုိင္ရာေမး၊ေျဖမ်ား အေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပ လိုက္ပါတယ္။

ေမး ။ ။ ကြန္ပ်ဴတာ အၾကည့္မ်ားၿပီး အေၾကာတက္ရင္ ဘာလုပ္သင့္လဲ ဆရာ။

ေျဖ ။ ။ မ်က္စိ အနားေပးပါ၊ မိနစ္ အနည္းငယ္ၾကာ မ်က္စိကို ပိတ္(မွိတ္)ထားပါ။ လည္ပင္းနဲ႔ ေခါင္းကို မိနစ္ အနည္းငယ္ၾကာ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ေပးပါ။ ေသြးပူ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တာဟာ အေၾကာတက္ တာကို သက္သာ ေစပါတယ္။

ေမး ။ ။ ေျခထိပ္၊ လက္ထိပ္ က်ဥ္လာရင္ ဘာလုပ္ ရမလဲဆရာ။

ေျဖ ။ ။ ေျခထိပ္၊ လက္ထိပ္က်ဥ္တာ ေရာဂါအခံ ရွိသူကလြဲၿပီး ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ရွိတာက အာ႐ံုေၾကာ အားနည္းလို႔ပါ။ ခႏၶာကိုယ္မွာ ဘီဝမ္းဓာတ္ ခ်ဳိ႕တဲ့လာရင္ ထံု၊ က်ဥ္၊ ၾကြက္တက္ တာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ မိခင္ေတြနဲ႔ ကေလးေမြးၿပီးစ မိခင္ေတြမွာ ျဖစ္ေလ့ ရွိတယ္။ အရက္ ေသာက္သံုးသူ ေတြမွာလည္း ျဖစ္တတ္တယ္။ ဒီလို လကၡဏာေတြ ျပရင္ ဘီဝမ္း ခ်ဳိ႕တဲ့မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး၊ ကယ္လ္စီယမ္ ဘီဝမ္းဓာတ္ပါတဲ့ ပဲပင္ေပါက္၊ ပဲျပား၊ အုန္းစိမ္းရည္၊ဆန္လံုးညိဳ စတဲ့ အစားအစာေတြ စားေပးဖို႔ လိုပါတယ္။

ေမး ။ ။ လိပ္ေခါင္းေၾကာင့္ ေသြးထြက္မ်ားရင္ ဘာလုပ္ သင့္သလဲဆရာ။

ေျဖ ။ ။ ဝမ္းခ်ဳပ္တာမ်ားၿပီး၊ လိပ္ေခါင္း ထြက္ရာကေန ပိုဆိုးၿပီး ေသြးပါ လာရင္ သတိထားသင့္ၿပီ။ လိပ္ေခါင္းေသြး ပါလာၿပီဆိုရင္ ေသြးအား နည္းတာပါ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ အသက္ႀကီးတဲ့ လူေတြဆိုရင္ မူးေဝတာပါ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လိပ္ေခါင္းရွိသူေတြ ဝမ္းခ်ဳပ္တာမ်ဳိး မျဖစ္ေအာင္ ဂ႐ုစိုက္သင့္တယ္။ အရက္၊ ဘီယာ ေသာက္တာမ်ားရင္ နဂိုလိပ္ေခါင္း ရွိသူေတြမွာ ႐ုတ္တရက္ ဝမ္းသြားရင္ ေသြးပါ ပါလာတတ္တယ္။ အခုလို မျဖစ္ေအာင္ အရက္ အလြန္အကြၽံ ေသာက္တာ ေရွာင္သင့္တယ္။ ဒါ့အျပင္ ဝမ္းေပ်ာ့ ေစမယ့္ အစာစားၿပီး ေရအိမ္ထဲမွာ ၾကာၾကာထိုင္တာကို ေရွာင္သင့္တယ္။

ေမး ။ ။ ေရာဂါအခံ ရွိသူေတြ ဆရာဝန္ ၫႊန္ၾကားခ်က္ မပါဘဲ ကိုယ္ဝန္တား ေဆး မေသာက္သင့္တာ ဘာေၾကာင့္လဲ။

ေျဖ ။ ။ ႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္း ေရာဂါအခံ ရွိသူ၊ အသည္းေရာဂါျဖစ္သူ အဲဒီလို လူမ်ဳိးေတြဟာ ဆရာဝန္ရဲ႕ ၫႊန္ၾကားခ်က္ မပါဘဲ တား ေဆးမေသာက္သင့္ဘူး။ တားေဆးေတြေၾကာင့္ ေသြးျပန္ေၾကာ ပိတ္တာ၊ ေသြးခဲတာေတြ ျဖစ္တတ္ သလို ႏွလံုး ေသြးေၾကာ က်ဥ္း ေရာဂါ နဲ႔ ႏွလံုးေသြးေၾကာပိတ္ ေရာဂါလည္း ျဖစ္တတ္တယ္။ တားေဆးကို ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေသာက္ရင္လည္း အႏၲရာယ္ ရွိႏိုင္တယ္။ ေရရွည္ ေသာက္ေနရင္ ကင္ဆာ အလံုးအက်ိတ္ေတြ ထြက္လာ တာမ်ဳိး ျဖစ္တတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ရွင္ အမ်ဳိးသမီးေတြ တားေဆးကို ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ အျပင္ေဆးဆိုင္ ကေန ဝယ္ ေသာက္တာမ်ဳိး မလုပ္ဘဲ၊ တတ္ကြၽမ္းတဲ့ ဆရာဝန္ထံ မိမိျဖစ္ေနတဲ့ ေရာဂါ အေၾကာင္းကို တုိင္ပင္ၿပီး သံုးသင့္တယ္။

ေမး ။ ။ မိုးရာသီမွာ ပင္လယ္စာ ဘာလို႔ သတိထား စားသံုး သင့္သလဲ ဆရာ။

ေျဖ ။ ။ မိုးရာသီမွာ ပင္လယ္စာ အစားမ်ားရင္ အသက္ႀကီးပိုင္းနဲ႔ ကေလး ေတြ အစာ အဆိပ္သင့္သလိုမ်ဳိး ခံစားရတယ္။ ပူလိုက္၊ ေအးလိုက္၊ ေျခာက္လိုက္၊ စိုလိုက္နဲ႔ အစာအိမ္က ခ်က္အားမေကာင္းလို႔ ဗိုက္နာ၊ မူးေဝ၊ ေအာ့အန္၊ ဝမ္းသြား၊ ဝမ္းေလွ်ာတာမ်ဳိး ျဖစ္တတ္တယ္။ မက်က္တက်က္ ခ်က္ျပဳတ္ စားေသာက္လို႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါ တယ္။ ဒါ့အျပင္ ရက္လြန္ၿပီး မသန္႔တဲ့ ပစၥည္း (သိုးေနတာမ်ဳိး) ဝယ္ယူ စားသံုးမိရင္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ရာသီဥတုနဲ႔ ကိုက္ညီ တဲ့ အစားအေသာက္ ေတြကို ေရြးၿပီး စားသင့္တယ္။

ေမး ။ ။ လူေနရပ္ကြက္ထဲ ေဆးခန္းဖြင့္ရင္ ဘာေတြ ဆင္ျခင္သင့္သလဲ ဆရာ။

ေျဖ ။ ။ လူေနမ်ားတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲ ေဆးခန္းဖြင့္ရင္ ပတ္ဝန္းက်င္ သန္႔ရွင္း မႈရွိရမယ္။ အေၾကာ္ဆုိင္၊ ထမင္းဆုိင္၊ အရက္၊ ဘီယာဆုိင္ေတြနဲ႔ ေဝးရမယ့္အျပင္ ေလေကာင္းေလသန္႔ ရသင့္တယ္။ ရွိသင့္ ရွိထိုက္တဲ့ အက်ယ္အဝန္းမွာ ေလဝင္ေလထြက္ ေကာင္းေကာင္း၊ အလင္းေရာင္ ေကာင္းေကာင္း ရွိရမယ္။ ေဆးခန္းသံုး ေဆးထိုးႁပြန္နဲ႔ အပ္၊ လူနာအတြက္ သံုးၿပီးျဖစ္တဲ့ ဂြမ္း၊ ပတ္တီး၊ အနာက အညစ္အေၾကး ေတြကို သီးသန္႔ အမႈိက္ပံုး ထားၿပီး ေျမျမႇဳပ္ပစ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ စနစ္တက် စြန္႔ပစ္ရမယ္။ အမႈိက္ပံုး ေတြကိုလည္း အၿမဲ သန္႔ရွင္း ေနေစရမယ္။ ။

From: ျမ၀တီ

မမၿပဳံး ၿပဳံးစမ္းပါ ဇာတ္ကားနဲ႔ ဒါ႐ိုက္တာ ၾကည္ျဖဴသွ်င္ရဲ႕သေဘာထား



ကိုမင္းကိုႏိုင္ရဲ႕ဝတၴဳေမာင္ သူရ(ဇာဂနာ)က ဇာတ္ညႊြန္းေရးထားတဲ့ ” မမၿပဳံး ၿပဳံးစမ္းပါ” ဇာတ္ လမ္းက ဇာတ္ကားအျဖစ္ ၂ ႀကိမ္႐ိုက္ခဲ့ၿပီးၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုတစ္ေ ခါက္မွာေတာ့ မဟာ ထြန္း ဗီဒီယိုထုတ္လုပ္ျဖန္႔ခ်ိ ေရးမွ ဒါ႐ိုက္တာ ၾကည္ျဖဴသွ်င္က ” မမၿပဳံး ၿပဳံးစမ္းပါ” ဇာတ္လမ္းကို ေနတိုး ၊မိုးေဟကိုတို႔နဲ႔ ျပန္ လည္ ႐ိုက္ကူးခဲ့ပါတယ္။ ဒါ႐ိုက္ တာၾကည္ျဖဴသွ်င္႐ိုက္ထားတဲ့ မမၿပဳံးၿပဳံးစမ္းပါ ဇာတ္ကားကို ဒါ႐ိုက္တာတစ္ဦးမွ ခြင့္ျပဳခ်က္ ရယူျခင္းမရွိဘဲ ထပ္မံ႐ိုက္ကူးခဲ့ ေၾကာင္းလည္း သိရပါတယ္။ အဆိုပါကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဒါ ႐ိုက္တာၾကည္ျဖဴသွ်င္ကို ဆက္ သြယ္ေမးျမန္းတ့ဲအခါ..

” အစ္မတို႔အေနနဲ႔ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္လည္း ဘယ္ကိစၥမဆို မွန္မွန္ကန္ကန္ပဲလုပ္တယ္။ အႏုပညာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္လည္း စည္းေဘာင္ထဲကပဲ လုပ္တယ္။ ေနရာတိုင္းမွာ ဥပေဒဆိုတာ ရွိ တယ္။ ဒီမိုကေရစီမွာ မွန္ကန္ တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုတာ ရွိ သလို တိက်တဲ့ ဥပေဒဆိုတာ လည္း ရွိတယ္။ အစ္မအျမင္က ေတာ့ အစ္မတို႔ အစည္းအ႐ုံးက တအားသက္ညႇာမႈ ရွိတယ္လို႔ ထင္မိတယ္။ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ကိုလူမင္းတို႔က ေလာကသား ေတြအေပၚ တအားကို ညႇာတာ တယ္လို႔ အစ္မေတာ့ ျမင္တယ္။အစ္မတို႔ေတြက အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေနတဲ့ ေလာကမွာ ရွိေန တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕မွာပဲ ရွိေနၾကတာပါ။ တစ္ ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ဖုန္း ဆက္ လို႔ရတယ္။ ေနာက္ဆုံးတအား အခ်ိန္မရေတာ့လို႔ ဖုန္းဆက္လို႔ မရေတာ့ဘူးဆိုရင္လည္း ကိုမင္း ကိုႏိုင္ရဲ႕ ဝတၴဳ၊ ကိုသူရ (ဇာဂ နာ)ရဲ႕ဇာတ္ညႊန္း၊ ဇာတ္ကား နာမည္ မမၿပဳံး ၿပဳံးစမ္းပါဆိုၿပီး အမွန္အတိုင္း တင္ေလ။

အဲဒါ ဆိုရင္ ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ုံးက လည္း ဒါကေတာ့ တူေနပါတယ္ ဆိုတာမ်ဳိးေျပာမွာေပါ့။ အခု လုပ္တဲ့ ဒါ႐ိုက္တာကိုလည္း အစ္မ မမုန္းပါဘူး။ အစ္မနဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့ သူေတြပါ။ ကိုယ့္လက္ထဲမွာ ဇာတ္တစ္ခု ဇာတ္ညႊန္းတစ္ခု ရွိေနရင္ ဒီလိုပဲ နာမည္ေျပာင္း ႐ိုက္ခြင့္ရွိလား။ဒါေတြက အစ္မ အေနနဲ႔တစ္ဖက္ကဒါ႐ိုက္တာကို ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။႐ုပ္ရွင္ အစည္းအ႐ံုးကို တိုက္ခိုက္တဲ့သူေတြ ကိုေျပာခ်င္တာပါ။မူတစ္ခုကို ႐ုပ္ ရွင္အစည္းအ႐ံုးက သတ္မွတ္ ထားရင္ ဘယ္ဥကၠ႒တက္တက္ ဒီမူအတိုင္း သြားရမွာပါပဲ။ လူ ေၾကာင့္ေျပာင္းတာ၊ အေျခအေန ေၾကာင့္ ေျပာင္းတာမ်ဳိးေတြ မရွိ ရဘူး။ အစ္မတို႔လည္းအစည္း အ႐ံုးကထုတ္ျပန္တဲ့ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းကို အၿမဲေလးစား တယ္။မွန္မွန္ကန္ ကန္က်င့္သံုးတယ္။

ဒီမူကကိုလူမင္းလက္ ထက္ မွာမွ သတ္မွတ္ခဲ့တာမဟုတ္ပါ ဘူး။အႏုပညာမွာတာဝန္သိ စိတ္ ရွိရမယ္၊တာဝန္ယူစိတ္ရွိရ မယ္။ ႐ုပ္ရွင္ေလာကသားေတြေကာင္းဖို႔ တည္ေ ထာင္ ထားတဲ့ ဌာနတစ္ခုမွာ ႐ုပ္ရွင္ေလာကသားေတြအတြက္ မွန္ကန္တဲ့၊မွ်တတဲ့စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္း ဆိုတာရွိတယ္။ ေနရာတုိင္းမွာလည္း သူ႔ ဥပေဒဆိုတာ ရွိတယ္။ အဲဒီ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို ေလာကသားေတြက လိုက္ နာသင့္တယ္။ ဒီလိုလိုက္နာမွ လည္း ေလာကက ေအာင္ျမင္ မယ္။ တိုးတက္မယ္။ မဟုတ္ ရင္ ေလာ ကႀကီး တစ္ခုလုံးက ပရမ္း ပတာ ႀကီးျဖစ္သြားမွာပဲ။

” မမၿပဳံး ၿပဳံးစမ္းပါ” ဆိုတဲ့ ဇာတ္ကို႐ိုက္ရျခင္းက ကိုမင္းကိုႏိုင္နဲ႔ ကိုသူရ (ဇာဂနာ)ကို ေလးစားလြန္းလို႔ ႐ိုက္တာပါ။ ကိုမင္းကိုႏိုင္ရဲ႕ နာမည္သုံးခြင့္မရဘဲနဲ႔ ” မမၿပဳံး ၿပဳံးစမ္းပါ” က ႏွစ္ႀကိမ္ထြက္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္အစ္မက ဒီဇာတ္ကားကို တတိယႀကိမ္႐ိုက္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က မင္းကိုႏိုင္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံသမားတစ္ေယာက္၊ အႏုပညာသမား တစ္ေယာက္ နဲ႔ ဦးသူရ (ဇာဂနာ)ဆိုတဲ့အႏုပညာသမား တစ္ေယာက္၊ ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ ေယာက္ ဒီလူႏွစ္ေယာက္က ေထာင္ထဲမွာအႏုပညာ တစ္ခုေမြးဖြားခဲ့တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေမြး ဖြားခဲ့တဲ့ဇာတ္ကေရွ႕ မွာ ႏွစ္ႀကိမ္႐ိုက္ၿပီးသြားၿပီ။ ဒါေပမဲ့သူ တို႔ရဲ႕နာမည္ေတြကို တရားဝင္သုံးခြင့္မရ ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္အစ္မ႐ိုက္တဲ့ အခါ မွာေတာ့ သူတို႔ကို ေလးစားေသာအားျဖင့္ သူတို႔ကို ဂုဏ္ျပဳ ေသာအားျဖင့္ ဒီဇာတ္ကားကို႐ိုက္တာပါ” လို႔ေျပာပါတယ္။

ယခု လက္ရွိမွာ” မမၿပဳံး ၿပဳံးစမ္းပါ” ဇာတ္ကားထြက္ရွိႏိုင္မယ့္ အေနအထားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးဒါ႐ိုက္တာ ၾကည္ျဖဴသွ်င္ကိုဆက္ေမးေတာ့ ” မင္းသားခ်င္းတူေနရင္ ဆင္ဆာ အရင္ေစာတဲ့ထုတ္လုပ္ေရးက အရင္ထြက္ရတယ္။ ဒါကစည္းကမ္းအတိုင္းပဲ။ ကိုယ့္ေရွ႕က ေစာ တဲ့လူေတြကိုေစာင့္ရမွာေလ။ အခု ဒါေၾကာင့္ မမၿပဳံးၿပဳံး စမ္းပါရဲ႕ ျပသ ဖို႔ရက္ကိုအစ္မတို႔ ေစာင့္ေနရပါတယ္။ အစည္းအ႐ုံးက ျပ ဌာန္းထားတဲ့မူအတိုင္းေပါ့။ ကိုယ့္ ထက္ေရွ႕ကစီနီယာက် တဲ့ ေနတိုးကားေတြ ရဲ႕ ေနာက္ ကေန တန္းစီရ မွာပဲေလ” လို႔ေျပာပါတယ္။

From: Popular Journal

Player Pro Music Player V2.72 For Android




Android ဖုန္း/Tablet နဲ႕သီခ်င္းနားဆင္ေလ့ရွိသမ်ားအတြက္ Player pro Music Player for Android ကုိတင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ မိမိစိတ္ၾကိဳက္ Music Audio အသံပုိင္းေတြကုိ ခ်ိန္ညွိနားဆင္နုိင္ျပီး လက္ရွိနားေထာင္ေနတဲ့သီခ်င္းဟာ ဘယ္ အယ္ဘမ္ထဲကသီခ်င္းဆုိတာကုိပါ အင္တာနက္ကေနရွာေဖြျပသေပးနုိင္ပါတယ္။ ဗီဒီယုိ Player အေနနဲ႕လည္းအသုံးျပဳနိင္ပါေသးတယ္ ။ Player Pro ဟာ Google Play ရဲ႕ အေကာင္းဆုံး Music Player ငါးခုစာရင္းထဲမွာတစ္ခုအပါ၀င္ျဖစ္တဲ့ Android application ေလးျဖစ္ပါတယ္။ Player pro သုံးသူမ်ားအတြက္ bass ေတြဘာေတြခ်ိန္လုိ႔ရမဲ့ dsp pack ရယ္ widget pack ရယ္ skin ေလးေတြပါ တစ္ပါတည္း တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ Player Pro Music Player for Android ကုိ Google Play မွာ ၄ ေဒၚလာနဲ႕၀ယ္ယူရရွိနုိင္သလုိ ေအာက္က link မွာ ေတာ့ freedownload ရယူနုိင္ပါတယ္။

ဒါကေတာ့ player pro ပါ။>>>https://copy.com/J7rXnHgzUD3EFVoH
ဒါကေတာ့ bass ေတြဘာေတြ ခ်ိန္ညိွလုိ႔ရတဲ့ dsp pack ပါ။>>>https://copy.com/CB2FUXbEg8PrlZQH

ဒါကေတာ့ Widget pack ပါ။ home screen ေပၚမွာ သီခ်င္း play လုိ႔ရတဲ့ widget ေလးေတြပါ။>>>https://copy.com/poEP7snqDLtqlM8r

ဒါကေတာ့ player pro ရဲ႕ skin ေလးေတြပါ စုစုေပါင္း 23 ခု ပါပါတယ္။>>>https://copy.com/VBJk92KEPefXEofR








From: Myanmar Mobile App

ရင္သား ကင္ဆာ ဘယ္လိုကာကြယ္ မလဲ




 

ရင္သား ကင္ဆာဟာ အမ်ဳိးသမီးတိုင္း ျဖစ္ပြားတတ္တဲ့ အျဖစ္အမ်ားဆံုး ကင္ဆာျဖစ္ၿပီး ေသဆံုးမႈ အျမင့္ဆံုး အမ်ဳိးသမီး ကင္ဆာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ရင္သားကင္ဆာကို ၿဗိတိန္မွာတစ္ႏွစ္လွ်င္ ေဝဒနာရွင္ ၃၅ဝဝဝ ခန္႔ ျဖစ္ေလ့ရွိၿပီး အမ်ဳိးသမီး ၁ဝ ဦးမွာ တစ္ဦး ျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ယေန႔ ေခတ္ကာလ ရင္သားကင္ဆာ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ေရး နည္းလမ္းေကာင္းနဲ႔ ျဖစ္ပြားမႈအေပၚ လံုးဝေပ်ာက္ကင္း သို႔မဟုတ္ သက္တမ္းေစ့ ေနႏိုင္ ေရး နည္းလမ္းေကာင္းေတြ ရွိလာပါၿပီ။ အမ်ဳိးသမီးေတြက ရင္သားကင္ဆာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စိုးရိမ္စိတ္လြန္ကဲ ေနၾက တယ္။ ႀကိဳတင္ ကာကြယ္တဲ့ အေနနဲ႔ ရင္သားေတြ လွီးျဖတ္ထုတ္ေလ့ ရွိတယ္။ အမွန္မွာ မ်ဳိး႐ုိးဗီဇ လိုက္တယ္ထားဦး။

က်န္းမာတဲ့ ေနထိုင္မႈ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ စိတ္ဓာတ္ကို ျပဳျပင္ရင္ မ်ဳိးဗီဇ အေျပာင္းအလဲ သို႔မဟုတ္ ျပင္ဆင္ခ်က္မ်ား ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ ရင္သား ကင္ဆာ ျဖစ္ပြားမႈ ျမင့္မားရျခင္းနဲ႔ ေဟာ္မုန္း အစားထိုး ကုသမႈ ၾကာျမင့္ျခင္း၊ ကိုယ္ဝန္တားေဆး သံုးျခင္း၊ ျပည့္ဝဆီ၊ ဝက္ဆီနဲ႔ စားအုန္းဆီ စားသံုးမႈ လြန္ကဲျခင္း၊ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းမ်ား၊ အရက္၊ ဘီယာ၊ ပိုးသတ္ေဆး၊ ဓာတုေျမၾသဇာမ်ား၊ ေပါင္းသတ္ေဆးမ်ားျဖင့္ စိုက္ပ်ဳိးေသာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္နဲ႔ သစ္သီးဝလံ စားသံုးမႈ မ်ားျခင္းတို႔ဟာ ရင္သား ကင္ဆာနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္ ေနတတ္တယ္။ အမ်ဳိးသမီး အမ်ားစုမွာ အီစႀတိဳဂ်င္ ေဟာ္မုန္း လြန္ကဲစြာ ပါေနလို႔ ရာသီမလာခင္ ခံစားရတဲ့ လကၡဏာ စုေတြျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ တကယ္လို႔ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီၫြတ္တဲ့ အစားအစာ စားသံုးရင္ ယင္း ေဟာ္မုန္းကို အသည္းကတစ္ဆင့္ စြန္႔ထုတ္ ႏိုင္တယ္။ အကယ္၍ ျပည့္ဝဆီမ်ား၊ တိရစၧာန္အဆီနဲ႔ အရက္ ေသာက္သံုးတာ မ်ားေနရင္ အီစႀတိဳဂ်င္ ေဟာ္မုန္းကို စြန္႔ထုတ္ဖို႔ မစြမ္းႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီ ေဟာ္မုန္းကို ျပန္လည္အသံုးျပဳရာက တစ္သွ်ဴးမ်ား ထိခုိက္မႈ ျဖစ္ေစႏုိင္တယ္။

ပိုးသတ္ေဆး၊ ေပါင္းသတ္ေဆး အၾကြင္းအက်န္မ်ား ပါရွိေသာ ေသာက္သံုးေရနဲ႔ အစားအေသာက္မ်ားဟာ ကင္ဆာျဖစ္ႏိုင္ဖုိ႔ ပိုမ်ားသလို အဲဒီပစၥည္း မပါဖုိ႔ အထူးဂ႐ုစိုက္သင့္တယ္။ ေရွာင္ႏုိင္တဲ့ အစာမွာ ေသြးလည္ပတ္မႈ ထိခုိက္ေစတယ္။ အထူးသျဖင့္ တိရစၧာန္က ရတဲ့အဆီ၊ မလုိင္အျပည့္ပါတဲ့ ႏို႔နဲ႔ ႏို႔ထြက္ပစၥည္း၊ အမွ်င္ဓာတ္ နည္းတဲ့ အစားအစာ၊ ေရခဲေရ၊ ေရခဲမုန္႔၊ ဂ်ယ္လီ၊ ပူတင္းနဲ႔ ကိတ္မုန္႔မ်ား ေရွာင္သင့္တယ္။ အဆီဓာတ္ အနည္းဆံုး အစားအစာ ျဖစ္သင့္ တယ္။ ေဆးလိပ္၊ အရက္နဲ႔ ဘီယာ ေရွာင္ရမယ္။




သင့္ က်န္းမာေရး (ရင္သား ကင္ဆာ)
စားသံုးသင့္တာက အဆီၿဖိဳးတဲ့ငါး၊ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ခ်င္း၊ ၾကက္သြန္နီ၊ ေပ်ာ္ဝင္ေစေသာ အမွ်င္မ်ား ပါတဲ့ ႏွမ္း၊ ဂ်ဳံ နဲ႔ ဆန္လံုးညိဳတို႔ စားႏိုင္တယ္။ အဲဒီ အစားအေသာက္ေတြ ဟာ ေသြးလည္ပတ္တာ ေကာင္းေစတဲ့ အျပင္ ေသြးတြင္းရွိ သိပ္သည္းဆ နည္းတဲ့ မေကာင္းတဲ့ ကိုလက္စ ထေရာ မ်ားကို ေလ်ာ့နည္းေစတဲ့ အျပင္ ေသြးတြင္း သိပ္သည္းဆနည္းတဲ့ အတြက္ ဂင္ဂိုဘာလိုဘာ (၁၂ဝ) မီလီဂရမ္ တစ္ေန႔ ႏွစ္ႀကိမ္ သို႔မဟုတ္ တစ္မီလီလီတာ အရည္ကုိ တစ္ေန႔ ႏွစ္ႀကိမ္ ေသာက္ရင္ ေသြးလည္ပတ္မႈ ေကာင္းေစတယ္။ အုိမီဂါ(၃) နဲ႔ (၆)၊ ဖက္တီးအက္စစ္ ပါတဲ့ ယုဒိုခြၽိဳင္း ဟာလည္း ေသြး လည္ပတ္မႈ ေကာင္းေစတယ္။ ဗီတာမင္အီး ၄ဝဝ အိုင္ယူ စားသံုးရင္လည္း ေသြးေၾကာပိတ္ဆို႔မႈ ကာကြယ္ႏိုင္တယ္။ ဗီတာမင္ဘီ (၃) (၃ဝ-၁ဝဝ) မီလီဂရမ္ကို ျဖည့္စြက္ စားသံုးရင္ ေသြးေၾကာငယ္ အတြင္း ေသြးလည္ပတ္မႈ ေကာင္းေစတယ္။ ပထမဆံုး ႏုိင္ယာစင္ ေသာက္ ရင္ အနည္းဆံုး ၃ဝ မီလီဂရမ္က တျဖည္းျဖည္း တိုးသြားသင့္တယ္။ ႏုိင္ယာစင္ဟာ အေရျပား နီျမန္းေစတယ္။ အျခား ဗီတာမင္စီ အုပ္စုဝင္မ်ား တြဲဖက္ စားသံုးႏုိင္တယ္။ ဗီတာမင္နဲ႔ သတၱဳဓာတ္မ်ားပါတဲ့ အားေဆး မွာ ဗီတာမင္စီ (၁ဝဝ) မီလီဂရမ္နဲ႔ ဘိုင္အုိေလ ဗင္ႏိြဳက္တို႔ဟာ ဆံျခည္မွ်င္ ေသြးေၾကာငယ္မ်ားကို ပိုမို ၾကံ့ခုိင္ေစတယ္။

ရင္သားကင္ဆာ ျဖစ္ေနသူမ်ား အတြက္ တစ္ေန႔ကို အင္ဇုိင္း (၁ဝ-၃ဝ) မီလီဂရမ္ ႏွစ္ႀကိမ္ စားပါ။ ယင္းဟာ ကင္ဆာဆဲလ္ ပြားမႈကို ကာကြယ္ ေပးတယ္။ တစ္ေန႔ (၁ဝဝ) မီလီဂရမ္ ကာကြယ္ဖို႔ မွီဝဲသင့္တယ္။ လင္ဇင္း၊ ဝိႈက္ထိတ္နဲ႔ ဝိႈက္တက္မိႈမ်ား အရည္ သို႔မဟုတ္ ေဆးေတာင့္ တစ္ေန႔ သံုးႀကိမ္ မွီဝဲပါ။ ဖုိင္ဘာကာသေနာကို ေန႔စဥ္ တစ္ခါေသာက္ တစ္ျပားနဲ႔ တစ္ေန႔ သံုးႀကိမ္ေသာက္ပါ။ ပန္းမုန္လာ၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္၊ ကိုက္လန္ နဲ႔ မုန္ညင္းစားပါ။ မိမိ ရင္သားမွာ မူမမွန္ရင္၊ အဖုအက်ိတ္ စမ္းမိရင္ ဆရာဝန္နဲ႔ ျပပါ။ ေန႔စဥ္ေလ့ က်င့္ခန္းလုပ္ပါ။ ။

ေဒါက္တာလြင္သန္႔(ေဆး-၂)
ျမဝတီ

ေက်ာင္းသူေဟာင္းတစ္ဦး၏ ဒုိင္ယာရီ




“စာက်က္ပ်င္းတဲ့သမီးေတာ့ စာအုပ္ပံုထဲေရာက္ေနရၿပီ ေမေမေရ”
ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္ကုိ စတင္တက္ေရာက္ျဖစ္စရက္မွာပင္ ဇာတိေျမမွ မိဘထံသုိ႔ ထိုသုိ႔အစခ်ီ ထားျပီး စာေရးျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတကၠသိုလ္တက္စဥ္က အင္တာနက္မရေသးပါ။ ဒါေၾကာင့္ရပ္ေ၀း တြင္ တကၠသိုလ္တက္ရတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူတုိင္း နယ္ကမိဘထံသုိ႔ ဖုန္း ဒါမွမဟုတ္ စာနဲ႔ အက်ဳိးအေၾကာင္းေျပာရပါတယ္။ စာထဲမွာ ကၽြန္မေနထိုင္ရာလွည္းတန္းအေဆာင္မွ ေျမာက္ဥကၠလာပရွိ တကၠသိုလ္ကုိ ေရာက္ဖို႔ကားစီးခ်ိန္ ၄၅မိနစ္ၾကာျမင့္ေၾကာင္း၊ တကၠသိုလ္ဆိုေသာ္လည္း အထက္တန္း
ေက်ာင္းမ်ားလိုပင္ စည္းကမ္းၾကီးမားလွေၾကာင္း၊ စာသင္ၾကားခ်ိန္ေတြကလည္း အျပည့္ျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ စာေမးပြဲကလည္း မၾကာခဏစစ္ေဆးေလ့ရွိေၾကာင္း.. ညည္းညဴတဲ့စာေရးသားမိပါတယ္။ တကၠသိုလ္ တက္စဥ္မွာမွန္မွန္ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ ဒုိင္ယာရီစာအုပ္ေလးထဲမွာလည္း ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ စီကာ ပတ္ကံုးေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ရန္ကုန္ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္သို႔ စတက္ရခ်ိန္တြင္ ဇာတိၿမိဳ႕မွ အေဖာ္သူငယ္ခ်င္းလည္း မပါတာ
ေၾကာင့္အားငယ္ခဲ့မိတယ္။ မိဘတြ၊ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ေ၀းျပီး အေဆာင္မွာေနရမွာ၊ တကၠသိုလ္တက္ ရမွာ.. အေပါင္းအသင္းသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အဆင္ေျပမွေျပပါ့မလားဆိုတဲ့ စိုးရြံ႕စိတ္၀င္ခဲ့ပါတယ္။ တကၠသိုလ္မွ ဘြဲ႕ရျပီးနယ္သို႔ျပန္လာတဲ့ အစ္မတခ်ဳိ႕က “တကၠသိုလ္က သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ငယ္သူငယ္ ခ်င္းေတြထက္ေတာင္ ပုိခင္သြားလိမ့္မယ္၊ စိတ္ပူမေနနဲ႔” လို႔ အားေပးခဲ့တဲ့ စကားကုိလည္းမယံုတ၀က္၊ ယံုတစ္၀က္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္ကုိ စတက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
အေဆာင္မွာေနလို႔ အေဆာင္ေနသူငယ္ခင္းေတြနဲ႔ စတင္ဆံုစည္းခဲ့ရသလို ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္ တက္စရက္ေတြမွာကတည္းက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ခင္မင္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ မွန္ပါတယ္။ အစ္မေတြေျပာခဲ့ သလိုပါပဲ။ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀တုန္းကခင္မင္ခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ဆုိရင္ အတူတကြ
ဆာ့ကစားရံု၊ အတူတူစာက်က္ရံုထက္မပုိခဲ့ပါဘူး။ အခုလိုၾကီးျပင္းလာလို႔ တစ္ဦးတည္း ေနထုိင္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ခြန္အား၊ ေမတၱာတရားေတြနဲ႔ ရပ္တည္ႏုိင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ကၽြန္မရဲ႕ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ခံစားေရးသားျဖစ္ခဲ့တဲ့ စာသားေလးေတြက ပာင္းလဲသြားခဲ့ပါတယ္။
“သူငယ္ခ်င္းေမတၱာမွာ အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ အစြမ္းသတၱိေတြ ရွိေနပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ခိုင္မာတဲ့ေမတၱာတရားဟာ နားလည္ဖို႔ခက္ခဲတဲ့ နက္ရႈိင္းမႈတစ္ခုပါပဲ၊ ၀မ္းနည္းမႈေတြ ခံစားရတုိင္း သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ သံေယာဇဥ္ကပေပ်ာက္ေအာင္ ႏွစ္သိမ့္ေနမွာပါ။ ၀မ္းသာမႈေတြၾကံဳေတြ႔ရတုိင္း ပုိမိုၾကည္
ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ေစဖို႔ ပံ့ပိုးေနမွာပါ။”
◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦


ကၽြန္မငယ္ငယ္ကတည္းက စာက်က္ရတာ အေတာ္ပ်င္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္ကုိ စတင္တက္ခါစ သီတင္းပတ္ေတြမွာ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး စာကုိမွန္မွန္က်က္ရမယ္ဆိုတဲ့ အသိစိတ္ေၾကာင့္ စိတ္ထဲမသက္မသာျဖစ္မိပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္မမွာအခ်ိန္ဇယားနဲ႔ စာက်က္တတ္တဲ့အေလ့အထ လည္းမရွိဘူးေလ။ ကၽြန္မ ေတြးခဲ့မိတဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘ၀ဆိုတာလည္း လွလွပပျပင္ဆင္၊ အတန္းတက္၊ ကန္တင္းမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ထိုင္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕အထင္ကရေနရာေတြကုိ ေလွ်ာက္ လည္၊ အလွဓာတ္ပံုေတြရိုက္ . . အဲဒီလို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးျဖတ္သန္းရမယ္လို႔ပဲ ထင္ခဲ့မိတာကုိး။ ဒါေၾကာင့္ တကၠသိုလ္တက္စရက္ေတြက စာသင္ခ်ိန္အျပည္႔ျဖစ္ေနတဲ့ ကၽြန္မတို႔ ေက်ာင္းကိုေရာ စာသင္ခ်ိန္တစ္ခ်ိန္မွာ စာေတြအမ်ားၾကီးသင္ၾကားေပးတတ္တဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမ ေတြကုိပါ နားမလည္ႏုိင္ ခဲ့ပါဘူး။ ေက်ာင္းတက္လို႔မွ သိပ္မၾကာေသးဘူး။ Notice Board မွာေျဖရမယ့္ အစမ္းစာေမးပြဲ အခ်ိန္စာရင္းေတြကလည္းအျပည့္၊ အစမ္းစာေမးပြဲေတြက တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုရက္က သိပ္မျခားထားပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ညည္းတြားခဲ့မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိပ္မၾကာလွတဲ့အခ်ိန္ ကာလတစ္ခုအတြင္းမွာပဲ ကၽြန္မတို႔တစ္ေတြဟာ ေက်ာင္းစာေမးပြဲအခ်ိန္ဇယားေတြၾကားမွာ ေကာင္းေကာင္းက်င္လည္ျဖတ္သန္းသြား
ႏိုင္ပါတယ္။
“ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္အခ်ိန္ကုိ ေကာင္းေကာင္းအသံုးခ်တတ္လာတယ္၊ ကုိယ့္ရဲ႕အရည္အခ်င္းေတြကို စနစ္တက် အသံုးျပဳတတ္လာတယ္၊ စာေပေလ့လာမွတ္သားရတာေၾကာင့္ အာရံုစူးစိုက္ႏုိင္စြမ္းလည္း ပုိေကာင္းလာတယ္” ကၽြန္မရဲ႕ ဒိုင္ယာရီေလးထဲမွာ ေက်ာင္းတက္ကာလ တစ္ႏွစ္မျပည့္ခင္မွာပဲ ေရးသားျဖစ္ခဲ့တဲ့ စာသားေလးေတြပါ။
(ေနာက္ပုိင္း လုပ္ငန္းခြင္ထဲ အသီးသီး၀င္ခဲ့ၾကခ်ိန္မွာ အေရးၾကီးဆံုးအလုပ္ကိုၿပီး ေျမာက္ေအာင္
ျမင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္တတ္တဲ့ အက်င့္ ကစြဲၿမဲသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒီအက်င့္က ကၽြန္မတို႔ တကၠသိုလ္ကေပးခဲ့တဲ့ ေကာင္းေမြတစ္ခုပါ။ ဒီအေၾကာင္းေလးကုိလည္း လုပ္ငန္းခြင္၀င္ၿပီး မၾကာခင္ ကၽြန္မရဲ႕ ဒိုင္ယာရီမွာ ေရးသားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။)
◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦


တကၠသိုလ္တက္ရခ်ိန္မွာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြက စာသင္ၾကားေပးရံုသာမက မိန္းကေလးမ်ားတဲ့
ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြကုိ အေနအထိုင္ပါတတ္ေအာင္ သင္ၾကားေပးခဲ့ပါတယ္။ အစပုိင္းက စာသင္လြန္းလို႔ စိတ္ရႈပ္ခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ေနာက္ပုိင္းမွာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ သိနားလည္ျပီး ျမတ္ဆရာဆိုတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိ ေရးဖြဲ႔မိပါတယ္။


အလွကင္းပါလ်က္
ဘ၀က လင္းသူမို႔
ေစတနာလမ္းခင္းကာ
ၿငိမ္းေအးရင္း ေလွ်ာက္၀ံ့သူ။

အေနအစား ရိုးစင္းလ်က္
အသေရ တိုးသူမို႔
မ်ားအက်ဳိး သယ္ပုိးရင္း
စာသင္ၾကား ပ်ဳိးေထာင္သူ။

ၾကင္တပည့္မ်ားအတြက္
ရင္၀ယ္ပြား သမီးသားပမာ
အၿငီးတြား မမ်ားပါလို႔
ေမတၱာထား မပ်က္ခဲ့သူ။

အဲဒီဆရာဟာေလ..
ဇမၺဴမွာ ရွာမွ ရွားရယ္မို႔
အင္အားေတြတစ္ေပြ႕တစ္ပုိက္
ေတြ႕လိုက္တဲ့ အခိုက္မွာျဖင့္
ဒူးတုပ္ခါ ဂါရ၀ထားမိပါရဲ႕
ဦးညြတ္၀ပ္တြား။

တတိယႏွစ္ေက်ာင္းသူဘ၀ အာစရီယပူေဇာ္ပြဲမွာ ဒီကဗ်ာေလးနဲ႔ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့တဲ့အခါ ဆုရရွိခဲ့ပါ တယ္။ ၿပိဳင္ပြဲေတြမွာမေဖာ္ျပျဖစ္ဘဲ ကြ်န္မရဲ႕ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ထဲမွာပဲ ေရးျခစ္မိတဲ့ ဆရာ့ဂုဏ္ဖြဲ႔ ကဗ်ာ
ေတြလည္းရွိခဲ့ပါေသးတယ္။


တပည္႔တကာ၊ တတ္စရာ၌
လိမၼာပြန္က၊ အရြယ္လြန္မူ
ေရႊဆင္းတူေရာင္၊ လုပ္ငန္းေဘာင္တြင္
အေတာင္ျဖဴကာ၊ ဗ်ဳိင္းပမာသုိ႔
ပညာရွိလယ္၊ တင့္တယ္ၿမဲေအာင္
ေဆး၀ါးနယ္ပယ္၊ ေကာ္ႏွယ္က်ဳိ၍
ထိုးဆရာမ်ား၊ ရင္၀ယ္သားပမာ
သြန္သင္ပါ၏တကား။
အဲဒီလို ကဗ်ာတိုေလးေတြကုိ ေရးဖြဲ႔မိတဲ့အထိ ဆရာေတြရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ နားလည္မိလာခဲ့ပါတယ္။
◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦


အခုေက်ာင္းျပီးလို႔ ဘြဲ႕ရၿပီး လုပ္ငန္းခြင္ထဲ ၀င္ရခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ လူၾကီးျဖစ္ၿပီဆိုတဲ့ အသိစိတ္ ကို ရင္၀ယ္ပိုက္ရင္း အပူအပင္ ကင္းမဲ့စြာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသူဘ၀ကုိ သတိရမိပါတယ္။ Facebook စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးတစ္ေလက “Missing University Student’s Life” လို႔မ်ားေရးလိုက္ရင္ က်န္သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုး သေဘာတူေၾကာင္းေထာက္
ခံမိၾကပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔တစ္ေတြ ဟိုတုန္းကလို... က်ာင္းသူဘ၀တုန္းကလို သူငယ္ခ်င္းေတြ စုေ၀းၿပီး ခ်စ္ခင္ေပ်ာ္ရႊင္မႈအျပည္႔နဲ႔ ၀ုိင္းဖြဲ႔စကားေျပာဖို႔ အခ်ိန္မေပးႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ Facebook မွာ၊ G talk မွာ ဆံုရင္ေတာင္ ျမင္ေနပါရက္ အလုပ္မ်ားေနလို႔ ေကာင္းေကာင္းမႏႈတ္ ဆက္ႏိုင္ၾကပါဘူး။ ဟုိတုန္းကလို... ေက်ာင္းသူဘ၀တုန္းကလို ဆရာေတြရဲ႕ သင္ၾကားပုိ႔ခ်မႈကုိ နာခံ ခ်င္လို႔လည္း မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဆရာေတြသင္ၾကားေပးလိုက္တဲ့ အသိပညာ၊ အတက္ပညာေတြကုိ အသံုးခ်ေနရ တာေၾကာင့္ မအားမလပ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ အလုပ္မ်ားေနလို႔ပါ။
ဟိုတုန္းကလို . . ေက်ာင္းသူဘ၀တုန္းကလို အပူအပင္မရွိ ေက်ာင္းကားစီးျပီး ေက်ာင္းတက္ ရတာကုိလည္း ျပန္တမ္းတမက္ ေမာမိပါေသးတယ္။ ေက်ာင္းကေန အျပန္မွာအရင္ထြက္တဲ့ကားက မထြက္ျဖစ္ေသးတဲ့ ေနာက္ကားက သူငယ္ခင္းေတြကုိ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ေတာ့ က်န္ခဲ့တဲ့ သူေတြက မခံခ်ိမခံသာျဖစ္ရတဲ့ ပံုရိပ္ေတြကုိလည္း အမွတ္ရမိပါေသးတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတို႔အဲဒီလို ကေလးဆန္ခြင့္မရွိေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ဟာ ေက်ာင္းေတာ္ကသင္ေပးလိုက္တဲ့ ပညာေတြနဲ႔ ေလာက အလယ္မွာ လူၾကီးတစ္ေယာက္လို ေလွ်ာက္လွမ္းေနရျပီေလ။ အလုပ္ကိစၥၾကီးငယ္မွန္သမွ်ကုိ တာ၀န္ ယူေနတာ၊ ေက်ာင္းကထိန္အတြက္ ပေဒသာပင္သီခဲ့ၾကတာ၊ ေက်ာင္းရဲ႕ အစဥ္အလာမပ်က္စည္ကား လွတဲ့ အာစရိယပူေဇာ္ပြဲမွာ ဆရာေတြကုိ ဦးခိုက္ကန္ေတာ့ခဲ့တာေတြ... အရာရာတုိင္းက အမွတ္ရစရာေတြပါပဲ။
ေလးႏွစ္တာကာလ တကၠသိုလ္တက္ရခ်ိန္မွာ စာေမးပြဲတစ္ၾကိမ္ေျဖဆိုတိုင္း ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွား ခဲ့ရတာ၊ ႏႈတ္ေျဖစာေမးပြဲဆိုရင္ ထိတ္လန္႔ခဲ့ရတာ၊ ေအာင္စာရင္းကပ္ျပီဆိုတာနဲ႔ အေျပးအလႊားသြား ၾကည္႔ခဲ့ရတာ... ဒါေတြကလည္း မေမ့ႏုိင္စရာ အခ်ိန္ေလးေတြပါပဲ။ ဒီလို... ဒီလုိနဲ႔ပဲ ကၽြန္မတို႔
ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္ကဘြဲ႔ကို အသီးသီးရရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္း ကၽြန္မရဲ႕ ဒိုင္ယာရီမ်က္ႏွာထက္မွာ တကၠသိုလ္ေနာက္ခံျမင္ကြင္းေတြ မပါ၀င္ေတာ့ေပမယ့္ လုပ္ငန္းခြင္က ဘ၀အေမာေတြၾကား ရုန္းကန္ လႈပ္ရွားရင္း တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘ၀ကုိ ျပန္တပ္မက္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကေတာ့ပါစျမဲပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ဆံုမိတုိင္း ေက်ာင္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အမွတ္တရ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြ၊ ငယ္ႏုစဥ္က
ေပါ့ပါးလြတ္လပ္တဲ့ အခိုက္အတန္႔ေလးေတြကုိ ျပန္ေျပာင္းေအာက္ေမ့ ေျပာေလ့ရွိတုန္းပါ။ ရယ္စရာ အျဖစ္အပ်က္္ေတြကုိေျပာရင္း လြတ္လပ္ၾကည္ႏူးစြာ ရယ္ေမာမိတဲ့အခါ ကၽြန္မတို႔တစ္ေတြ ကေလးေတြ လို စိတ္ေတြေပါ့ပါးသြားလိုက္ၾကတာ။

ဒါေၾကာင့္ ထင္ပါရဲ႕... ။

တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူဘ၀ဆိုတာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလြန္းလို႔ ျဖတ္သန္းခဲ့
ျပီးရင္လည္း ျပန္လည္မရ ႏုိင္ေတာ့တဲ့ အိပ္မက္တစ္ခုပါပဲလို႔ တင္စားေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔မက္ခဲ့ရတဲ့ အိပ္မက္ေလးက ဘယ္ေလာက္အထိ သာယာၾကည္ႏူးစရာေကာင္းသလဲဆိုတာကုိ အိပ္ရာကႏုိးထလို႔ အိပ္မက္ေလး လြင့္ျပယ္သြားေတာ့မွပဲ သိနားလည္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဒီအိပ္မက္ေလးရဲ႕
ေက်းဇူးေၾကာင့္ လက္ေတြ႕ဘ၀ထဲကို တိုး၀င္တဲ့အခ်ိန္မွာ အဆင္ေျပေျပ၊ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္စြမ္းျပည့္၀စြာနဲ႔
ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ကၽြန္မတက္ခဲ့ရတဲ့ ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္ကုိေရာ၊ သင္ၾကားပုိ႔ ခ်ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကုိပါ ေက်းဇူးဥပသကာရ တင္ရွိစြာ အၾကိမ္ၾကိမ္ဦးခိုက္ ကန္ေတာ့မိပါ
ေတာ့တယ္။

ေမတၱာတရားဟူသည္




(က)



 ေနေရာင္ျခည္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေအာက္ရိွ တစ္ညေနတြင္ ဘီးတပ္ကုလားထိုင္ေပၚ ထိုင္ျပီးသစ္ပင္ရိပ္မွာ စာဖတ္ေနေသာ ေဖေဖ့ကို ေငးၾကည့္ရင္း ကြ်န္မ၏ အေတြးမ်ား အတိတ္ဆီသို႔ ျပန္ေရာက္သြားၾကသည္။ ထိုစဥ္တုန္းက ေဖေဖ သည္ အခုလို ကုလားထိုင္ေပၚမွာ သက္ေသာင့္သက္သာထိုင္ေနနိုင္သည့္ အေျခအေနမ်ဳိး မဟုတ္။ အိပ္ရာျပင္ေပၚတြင္ ညည္းညူေအာ္ဟစ္ရင္း ေရာဂါ
ေဝဒနာကို ခံစားေနရသည့္ ေရာဂါသည္ ပံုစံမ်ဳိး။ ထိုစဥ္တုန္းက ကြ်န္မ တို႔ ေမာင္နွမမ်ားသည္လည္း အခုလို ပူပင္ေသာကေလ်ာ့ပါးေနသည့္ အေန အထားမ်ဳိး မဟုတ္ျပန္။

ေဖေဖ့ကိုလည္း အခုလို ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ခ်စ္ခင္ၾကည္ညို စြာေငးေမာ ၾကည့္ေနနိုင္သည့္ အေျခအေနမ်ဳိးမွာမရိွ။ အခုေတာ့ ကြ်န္မတို႔ ဘယ္ေလာက္ စိတ္ေအးခ်မ္းရသလဲ။ လမ္းမေလွ်ာက္နိုင္ေသးေသာ္လည္း ေရာဂါေဝဒနာ ကင္းစင္ျပီး ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္နွင့္ျငိမ္းေအးစြာ ေနနိုင္ေသာ ဖခင္ရယ္၊ က်န္းမာဖ်တ္လတ္ျပီး ခ်စ္ခင္ရေသာမိခင္ရယ္၊ ျပီးေတာ့ ကြ်န္မတို႔ ေမာင္နွမမ်ားနွင့္ အရာရာကို ေရာင့္ရဲစြာ
ေနတတ္ေသာ မိသားစုတို႔၏ထံုးစံအတိုင္း ေအးေအးေဆးေဆးရိွလွသည္။ ကြ်န္မတို႔ကို လႊမ္းျခံဳေထြး ပိုက္ထားေသာ အိမ္ငယ္ေလးသည္လည္း သစ္ပင္၊ပန္းပင္မ်ား၏ အလယ္တြင္ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္ သက္လ်က္။
ေၾသာ္ . . ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ေလာကၾကီးက ေနထိုင္ခ်င္စရာ ေကာင္းပါရဲ့ေနာ္..။
သို႔ေပမယ့္ အရင္တုန္းကေတာ့ ဒီလိုေအးခ်မ္းမေနခဲ့ပါေလ။ ဟိုစဥ္ကေတာ့ ကြ်န္မတို႔ မိသားစုကို ပူေဆြး ဝမ္းနည္းစရာ တစ္ခုက လႊမ္းျခံဳထားခဲ့ဖူးသည္။ သို႔ဆိုေတာ့ ကြ်န္မတို႔ကလည္း ပုထုစဥ္လူသားမ်ားပီပီ ပူပင္ေသာက ဟူသမွ်ကို ရင္နွင့္မဆန္႔ေအာင္ လူးလိွမ့္ပူေဆြးမိခဲ့တာပါပဲ။


(ခ)
ထိုစဥ္က ကြ်န္မအသက္ ဆယ့္နွစ္နွစ္၊ေမာင္ေလးအသက္က ဆယ္နွစ္၊ အၾကီးဆံုးမမကမွ ဆယ့္ငါးနွစ္ဆို
ေတာ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ကေလးေတြပဲ ရိွေသးသည္။ သို႔ရာတြင္ ကြ်န္မတို႔သည္ တျခားကေလးေတြ လို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေဆာ့ျပီး မကစားနိုင္ၾကေခ်။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းလည္း စာမက်က္နိုင္ၾကပါ။ စိတ္ကို တင္းထားေသာ္လည္း ျပင္းထန္နာက်င္လွေသာ ေဝဒနာကို မခံရပ္နိုင္စြာတစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ အံၾကိတ္ရင္း လြင့္ထြက္လာေသာ ေဖေဖ၏ ညည္းတြားသံကို ၾကားရင္း မ်က္စိမ်က္နွာပ်က္ခဲ့ရသည္။ ေဖေဖ့ေျခသလံုး မ်ား၊ လက္မ်ား၊ ပခံုးမ်ားကို နိွပ္ေပးရင္းေရာဂါဒဏ္ေၾကာင့္ ယခင္နွင့္မတူ ပိန္ျခံဳးက်လာေသာ ေဖေဖ့ကို ၾကည့္ရင္း သနားကရုဏာသက္စြာ မ်က္ရည္ရစ္ဝဲေနၾကသည္။ ဝဲလာသမွ် မ်က္ရည္စတို႔ကို ေဖေဖမျမင္
ေအာင္ပုတ္ခတ္ ပုတ္ခတ္လုပ္ရင္း ၊ ထိန္းမနိုင္သိမ္းမရျဖစ္လာသည့္အခါ က်အံ့ဆဲဆဲ မ်က္ရည္စတို႔ကို အေဝးတစ္ေနရာတြင္းရိႈက္ငင္ငိုေၾကြးရင္း ပူေဆြးဝမ္းနည္းရမႈဒုကၡဆိုတာကို ထိုစဥ္ကတည္းက ခံစားေန တတ္ၾကျပီေလ။ကိုယ္လိုခ်င္တာ မရလို႔၊ ကိုယ္ပူဆာတာမရလို႔ ဆိုျပီး စိတ္ဆင္းရဲရသည္ဆိုသည့္ ကေလး အေတြးမွ ကိုယ္မီွခို အားကိုးေနရေသာမိဘတို႔၏ ေဝဒနာေၾကာင့္၊ ကိုယ္ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုးရေသာ မိဘတို႔ကို ဆံုးရံႈးမွာ စိုးေသာေၾကာင့္၊မိဘဆိုသည့္ အားထားရာ၊ နားခိုရာ အရိပ္ၾကီးတစ္ခုခု ပဲ့က်ျပိဳပ်က္သြားမွာ စိုး
ေသာေၾကာင့္. . ထို႔အျပင္ ကိုယ့္မိဘခံစားေနရေသာ ေဝဒနာ ယုတ္ေလ်ာ့နည္းပါးျပီး ပ်က္ျပားေစခ်င္ေသာ
ေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲရသည္ဆိုသည့္တည္ျငိမ္ေသာ အေတြးဝင္လာခဲ့ရသည္မွာေဖေဖ ေနမေကာင္း စျဖစ္ လာသည့္ အခိ်န္မွာေပါ့။ ေဖေဖ အရိုးၾကည္းေပါင္းတက္ေရာဂါ (ဆရာဝန္တို႔ ေျပာသည္ဟု ကြ်န္မမိခင္က ရွင္းျပသည့္ေရာဂါ) ျဖစ္မည္လို႔ မသိေသးခင္အခိ်န္က ကြ်န္မတို႔ ေမာင္နွမသံုးေယာက္ စိတ္လက္ေပါ့ပါး
ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးသည္။ ေရာဂါစျဖစ္ေတာ့ လက္ေတြ၊ ေျခေထာက္ေတြ ထံုက်င္ျပီး၊ေလးလံျပီး မလႈပ္ရွားနိုင္ရာမွ စသည္။ကြ်န္မတို့ကေတာ့ ေဖေဖ ထိုင္ျပီး စာဖတ္တာမ်ားလို႔ . . လမ္းေလွ်ာက္တာ နည္းလို႔ ..ကိုယ္အေလး ခ်ိန္မ်ားလို႔ ျဖစ္တာပါဟု ထင္ကာ ထံုက်င္ကိုက္ခဲေနေသာ လက္နွင့္ေျခေထာက္မ်ားကို နင္းေပး၊ နိွပ္ေပး
ၾကသည္။ စာဖတ္ခိ်န္ေလွ်ာ့ဖို႔ ေဖေဖ့ကို ေျပာျဖစ္သည္။ ကိုယ္ကာယေလ့က်င့္ခန္းမ်ားလုပ္ဖို႔ တိုက္တြန္း မိသည္။ သို႔ရာတြင္ ေရာဂါက သက္သာမလာ၊ ပို၍သာ ဆိုးလာသည္။ နီးစပ္ရာ ေဆးျမီးတိုမ်ားသံုးေသာ္ လည္း အိပ္ရာေပၚတြင္ လဲွျပီး ေနေနရသည့္အေျခအေနသို႔သာ ေရာက္လာသည္။ ျမိဳ႕မွဆရာဝန္မ်ား ကလည္း ''ေလျဖတ္တာလည္း မဟုတ္ဘူး။ လက္ေတြ . . ေျခေထာက္ေတြ ထိေတာ့လည္း သိတယ္ . . ဒီလိုဆိုရင္ မနၲေလးသြားျပီး Medical Checkup(က်န္းမာေရးစစ္ေဆးမႈ)လုပ္ျပီး အေျဖရွာသင့္တယ္'' ဟု
ေျပာၾကသည္။ ထိုစဥ္ကကြ်န္မတို႔ နယ္ျမိဳ႕ေလးမွာ က်န္းမာေရးစစ္ေဆးမႈလုပ္ရန္ ကိရိယာအစံုအလင္ မရိွ
ေသးပါ။ ဒီလိုနွင့္ ေဖေဖ့ကို မနၲေလးတြင္ေဆးကုသျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က ေဖေဖနွင့္အတူ ေမေမလည္း လိုက္ ပါျပဳစုရန္လိုသည္မို႔ ေက်ာင္းတက္ေနရဆဲ ကြ်န္မတို႔မွာ ဦးေလး၏ အုပ္ထိန္းမႈ ေအာက္တြင္ေနခဲ့ရသည္။ ထိုအခိ်န္က ကြ်န္မတို႔ ေမာင္နွမသံုးေယာက္သည္ ညအခါ ဘုရားစင္ေရွ႕တြင္ မ်က္နွာငယ္ေလးမ်ားနွင့္ ''ေက်းဇူးရွင္ဖခင္ၾကီးက်န္းမာေစဖို႔'' ဆုေတာင္းၾကသည္။ ျပီးေတာ့ အိပ္ရာမဝင္ခင္ တိတ္တိတ္ေလး ငိုၾက
ျပန္သည္။ တစ္ေယာက္ငိုေတာ့ တစ္ေယာက္က လိုက္ငိုနွင့္ ေမာင္နွမသံုးေယာက္ တစ္ေယာက္နွင့္ တစ္
ေယာက္ဖက္ကာ ငိုရိႈက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ရသည္။ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ အိပ္မက္ဆိုးတို႔၏ ေျခာက္လွန္႔ မႈေျကာင့္ လန္႔နိုးရင္းအိပ္ေရးပ်က္ခဲ့ရေသာ ညမ်ားသာ ၾကီးစိုးခဲ့ရသည္။ နွစ္လခန္႔ေဆးကုသျပီး ေဖေဖ ျပန္ လာေတာ့ ေရာဂါက သက္သာေပ်ာက္ကင္းျပီလို႔မဟုတ္ျပန္။ ေဖေဖ့မွာ နွလံုး၊ ေသြးတိုး၊ ဆီးခ်ဳိ စသည့္ ဝမ္းတြင္းေရာဂါ ဘာမွမရိွ။ သို႔ရာတြင္ နာတာရွည္ဆန္ဆန္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ျပဳစု ကုသရမည့္ ေရာဂါ (အရိုးၾကည္းေပါင္းတက္ေရာဂါဟုသာ ေဆးပညာနားမလည္ေသာ ကြ်န္မမိခင္က ေျပာနိုင္သည္။ ကြ်န္မတို႔ ၾကီးျပင္းလာခိ်န္ေရာက္မွ အထူးကုဆရာဝန္မ်ားက အဆစ္ေရာင္နာနွင့္ နာမက်န္းမႈတဲြျဖစ္ခဲ့ျပီး ထိုအေန အထားအတိုင္း ေနခိ်န္ၾကာသြားသျဖင့္ အဆစ္မ်ား ခိုင္သြားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရိွခဲ့ရသည္။) ကေတာ့ အၾကီးအက်ယ္စဲြကပ္ခဲ့ေလျပီ။ ထိုေရာဂါသည္ ေဖေဖ့အား အိပ္ရာေပၚမွ မထနိုင္ေအာင္၊ ေကြးေနေသာ ဒူးကိုေျဖာင့္တန္းစြာ ခ်မထားနိုင္ေအာင္ခ်ဳပ္ကိုင္ထားခဲ့ျပီ။ ေကြးေနေသာ လက္ေခ်ာင္း၊ ေျခေခ်ာင္းတို႔ကို သြက္လက္စြာ မလႈပ္ရွားနိုင္ေအာင္ ခ်ဳပ္ေနွာင္ထားခဲ့ျပီ။



(ဂ)
တကြ်တ္ကြ်တ္ညည္းညူရင္း ေဝဒနာကို တရားရႈမွတ္ကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာ ေဖေဖ့ကို ေစာင္အသာျခံဳေပး
ျပီး ျခင္ေထာင္ခ်ေပးခဲ့ရင္း ေဖေဖ့အပါးမွ ကြ်န္မတို႔ ခြာခဲ့ၾကသည္။ ေဖေဖ့ကြယ္ရာမွာ ေဖေဖမသိေအာင္၊ မျမင္ေအာင္၊ မၾကားေအာင္ ရိႈက္ငင္ငိုေၾကြးခဲ့ရေသာ မ်က္ရည္မ်ားလည္း ရိွခဲ့ျပီ။ ေဖေဖစိတ္မထိခိုက္
ေအာင္တိုးတိတ္စြာ ေျပာရမည့္စကားတို႔လည္း ရိွလာခဲ့ျပီ။ ဥပုသ္ေန႔မွတပါး ေမေမက အိမ္မွာ အနားမေန ရေပ။ ေဈးမွာ ဖြင့္ထားေသာ မုန္႔ဆိုင္တြင္ ေဈးေရာင္းရင္း ဝင္ေငြရွာေနရသည္။ ေဖေဖ့ကို အနီးကပ္ျပဳစုရန္ ဦးေလးနွင့္ကြ်န္မတို႔သာ အိမ္မွာရိွတာမ်ားသည္။ ေဖေဖမၾကားနိုင္ေသာ ေနရာတြင္ ကြ်န္မတို႔စကားေျပာ ၾကသည္။ ကြ်န္မတို႔ ထုတ္ေဖာ္မေျပာေသာ္လည္း ေဖေဖ၏ အသက္အနၲရာယ္ကိုပင္ စိုးရိမ္ေနၾကေၾကာင္း အခ်င္းခ်င္းသိေနၾကသည္။ ကြ်န္မတို႔၏ စိုးရိမ္ေရမွတ္သည္ကြ်န္မတို႔၏ မ်က္ဝန္းမ်ား၊ မ်က္နွာမ်ားတြင္ ထင္ ဟပ္ေပၚလြင္ေနသည္ကိုး။
ကြ်န္မ၏ စကားသံသည္ ခပ္တိမ္တိမ္၊ ခပ္အက္အက္ ...
ကိုယ့္အသံကိုပင္ျပန္မမွတ္မိနိုင္ေလာက္ေအာင္ တုန္ေနသည္။ ''ေဖေဖက အရင္လို ဝဝျဖိဳးျဖိဳးလည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တစ္ေန့တျခား ပိန္လာလိုက္တာ . . မနက္က ထမင္းေကြ်းေတာ့လည္းေကာင္းေကာင္း မစားနိုင္ဘူး။ ေဖ်ာ္ရည္ပဲနည္းနည္းေသာက္တယ္ ''ဘယ္သူ့ကို ဘယ္သူကမွ မနွစ္သိမ့္နိုင္ေလာက္ေအာင္ ဝမ္းနည္းမႈကၾကီးစိုးေနသည္။ မမကေတာ့ တိတ္တဆိတ္ မ်က္ရည္ဝဲရင္းမ်က္နွာလဲႊထားသည္။ ေမာင္ေလး ကေတာ့ေယာက်္ားေလးမို႔လားမသိ ၊ ေအးေဆးေသာပံုစံနွင့္ တတ္သေလာက္ နွစ္သိမ့္ရွာသည္။ ''အဲဒီ
ေလာက္ စိုးရိမ္မေနပါနဲ့ . . ေဖေဖက အသက္ရွည္မွာပါ ။ ဒါေပမဲ့ အရင္လိုလမ္းျပန္ေလွ်ာက္နိုင္ပါ့မလား မသိဘူးေနာ္'' ထိုစဥ္တုန္းကေတာ့ ကြ်န္မတို႔၏ စိုးရိမ္ပူပင္မႈသည္ ေဖေဖ ခံစားေနရေသာ ေဝဒနာမ်ား၊ ညည္းညူေနရေသာ ကိုက္ခဲမႈမ်ား ကင္းလြတ္သြားလွ်င္ပင္ ေက်နပ္ျပီ။ ေဖေဖ၏ ေဝဒနာသာ သက္သာ
ေလ်ာ့ပါးပါေစဟု ဆနၵျပဳမိခဲ့သည္။ က်န္တာက တျဖည္းျဖည္းေကာင္းလာလိမ့္မယ္.. ေလာေလာဆယ္
ေဖေဖေကာင္းေကာင္း စားနိုင္၊ ေသာက္နိုင္ျပီး စိတ္ခ်မ္းသာစြာ အိပ္နိုင္၊ ေအးေအးေဆးေဆး စာဖတ္နိုင္ လွ်င္ ေက်နပ္ပါျပီ။ ေမာင္ေလး ေျပာသည့္ ပူပင္မႈမ်ဳိးကေတာ့ လအနည္းငယ္ၾကာမွ ကြ်န္မ၏ ရင္ထဲသို႔
ေရာက္ရိွလာသည္။ ထိုအခိ်န္က်ေတာ့ေဖေဖသည္ အိပ္ရာနွင့္ေက်ာခ်င္းကပ္ေနရသည့္ အေျခအေနမွ ဟိုဘက္၊ သည္ဘက္လွည့္နိုင္၊ ေစာင္းနိုင္သည့္ အေနအထားသို့ေရာက္လာျပီ။ ပက္လက္ကုလားထိုင္ေပၚ ခဏတျဖဳတ္ထိုင္နိုင္သည့္ အေျခအေနသို႔ေရာက္ေနျပီ။ ပက္လက္အိပ္ေနသည့္ေဖေဖကို ကြ်န္မတို႔က ထမင္းခံြ႔ေကြ်း၊ မုန္႔ကို ခံြ႔ေကြ်း၊ ေရကို ေတ့ကာ တိုက္ရသည့္အေနအထားမွ ထိုင္ေနသည့္ ေဖေဖကို
ေကာင္းစြာေကြ်းေမြးျပဳစုလာနိုင္ျပီ။ ျပီးေတာ့ စာဖတ္ဝါသနာၾကီးပါရက္နွင့္ စာမဖတ္နိုင္သည့္ေဖေဖကို ေဘး မွ ဖတ္ျပရသည့္ အေျခအေနမွ ထိုင္ေနသည့္ ေဖေဖ့ ေပါင္ေပၚကို စာအုပ္တင္ေပးျပီး စာၾကည့္မ်က္မွန္ တပ္ေပးကာ ကိုယ္တိုင္ စာဖတ္နိုင္ေသာ အေျခအေနသို့ တိုးတက္လာေပျပီ။ သို႔ေသာ္ ေဖေဖ လမ္းမ
ေလွ်ာက္နိုင္ေသးပါ။ ထိုအခါက်မွ ကြ်န္မ၏ရင္ထဲသို႔ ေမာင္ေလး၏ ပူပင္မႈမ်ဳိး ဝင္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။


(ဃ)
''ငါေတာ့ ဒီလို လုပ္မယ္စိတ္ကူးတယ္''ကြ်န္မေရာ ေမာင္ေလးပါ စကားစလာသည့္ မမကို ၾကည့္မိသည္။ ပိန္ပိန္ပါးပါးမမ၏ မ်က္ဝန္းမွ စိုးရိမ္ပူပင္မႈအရိပ္တခ်ဳိ႕ကို မွန္းဆျပီး ေဖေဖ့အေၾကာင္း ေျပာမွာပဲဟု သိ လိုက္ျပီ။ ေဖေဖ လမ္းမေလွ်ာက္နိုင္ေသးသည့္ ကိစၥကို မမလည္း စိတ္ပူေနျပီေလ။ ''ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ'' ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူ မမရယ္၊ ခုနစ္တန္းေက်ာင္းသူ ကြ်န္မရယ္၊ ေျခာက္တန္းေက်ာင္းသားေမာင္ေလး ရယ္က ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ တျခားေက်ာင္းသားေတြလို မေပ်ာ္နိုင္ဘဲ ေဖေဖ့ အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးေနၾက
ျပန္သည္။ ''ဒီလိုေလဟာ... မီးမေလာင္ေပမယ့္မီးေလာင္လို႔ဗ်ဳိ႕ မီး မီး ဆိုျပီး ေအာ္ရေအာင္။ မီးေလာင္လို႔.. မီးေလာင္လို႔.. ဆိုျပီး ငါတို႔က ေဖေဖနဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ပ်ာယာခတ္ျပီးတအားေအာ္ၾကရေအာင္၊ ဘယ္သူမွ
ေဖေဖ့ကိုေျပးမေပြ႕နဲ႔၊ ငါတို႔ဘာသာ ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိ ျဖစ္ေနသလိုမ်ဳိး ေနၾကမယ္.. ေဖေဖေခၚ လည္း မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေန'' ''အင္း . .အဲဒါေကာင္းတယ္ . .ဒါမွ ေဖေဖ အထိတ္တလန္႔နဲ႔ လမ္းထ
ေလွ်ာက္လာမွာ ''တက္ၾကြစြာ ေထာက္ခံျပီး ကြ်န္မကဇေဝဇဝါ ျဖစ္လာသည္။ ''ဒါေပမဲ့ ငါတို႔အိမ္နဲ႔ တျခား အိမ္ေတြကဒီေလာက္နီးေနတာ... သူမ်ားေတြက မေအာ္ဘဲငါတို႔ခ်ည္းပဲ ေအာ္ေနရင္ ေဖေဖယံုပါ့မလား၊
ေအာင္ျမင္ရင္ေတာ့ ေကာင္းပါရဲ့ . .မေအာင္ျမင္ရင္ ေဖေဖ ႏွလံုးေရာဂါရေနဦးမယ္။ ေဖေဖက အစိုးရိမ္က ၾကီးက ၾကီးနဲ႔'' ကြ်န္မ စကားဆံုးေတာ့ အားလံုးျငိမ္သြားျပန္သည္။ ေမာင္ေလးက စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲထပ္
ေျပာသည္။ ''ဒါျဖင့္ အိမ္နီးခ်င္းေတြကို တိုင္ပင္ထားရေအာင္ေလ'' ''ဒါေတာ့ မျဖစ္နိုင္ဘူး၊ သူတို႔က အလိုလို မွာ ေဖေဖ့ကို သနားေနတာ.. အရက္မေသာက္၊ ေဆးလိပ္မေသာက္.. မေကာင္းမႈမွန္သမွ် ဘာမွမလုပ္တဲ့ သူမွ ဒီလိုျဖစ္ရလားဆိုျပီး စုပ္တသပ္သပ္ျဖစ္ေနတာ၊ သြားေျပာရင္လည္း ေဖေဖ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ မလုပ္ ပါနဲ႔လို႔ တားမွာပဲ'' မမ စကားဆံုးေတာ့ အားလံုးလက္မိႈင္ခ်ရေပျပီ။ သက္ျပင္းကိုယ္စီခ်ျပီး ငိုင္ေနမိၾကသည္။ ကြ်န္မ စိတ္ထဲမွာေတာ့ တစ္ခုေတြးမိေသးသည္။ ကားတစ္စီးနွင့္ ေဖေဖကို ျမိဳ႕ျပင္တစ္ေနရာသို႔ ေခၚသြား မည္။ လူတခ်ဳိ႕က တိုင္ပင္ထားျပီး ကြ်န္မတို႔ကို ဆဲြလား၊ ရမ္းလားလုပ္ခိုင္းမည္။ သည္ေတာ့ ေဖေဖက သားသမီးေဇာနွင့္ လမ္းေလွ်ာက္ျပီး ကယ္ဖို႔ ၾကိဳးစားမည္ေပါ့ေလ..။ ကြ်န္မရဲ့ စိတ္ကူးက အဲဒီလို.. သို႔ေသာ္ ကြ်န္မတို႔ကေလးေတြနွင့္ အလွမ္းကြာေဝးေနသည္က ကားက ဘယ္ကရမလဲ၊ ကြ်န္မတို႔လို လူသာမန္မွာ ကားက မရိွ၊ ျပီးေတာ့ ကားရိွသည္ပဲ ထားဦး၊ ဘယ္သူကကားေမာင္းမလဲ၊ ရန္ျဖစ္ေနခိုက္ ကားေမာင္းသမား က ဘယ္သြားေနမလဲ၊ အိပ္ရာထဲလဲွေနတာသာ မ်ားသည့္ ေဖေဖကေရာ ဘာကိစၥအတြက္ ကားနွင့္ျမိဳ႕ျပင္ လိုက္မလဲ။ အေမးသာရိွျပီး အေျဖမဲ့သည့္ ပုစၧာတစ္ပုဒ္သည္ ရုပ္ရွင္ဆန္လြန္းလွသည္ဟုေတြးမိျပီး ထို အေတြးကို ကိုယ့္ဘာသာပင္ မ်ဳိသိပ္ပစ္လိုက္မိပါေတာ့သည္။ ထို႔အျပင္ ထိုေန႔က ၾကံစည္သမွ်၊ ေတြးေတာ သမွ်၊ တိုင္ပင္သမွ်သည္လည္း ဘာမွအေကာင္အထည္ မေဖာ္ျဖစ္ခဲ့ပါ။


(င)
ေဖေဖေနမေကာင္းျဖစ္စဥ္က အသက္၁၂နွစ္သာ ရိွေသးေသာ ကြ်န္မသည္ အခုဆိုလွ်င္ ၂၁နွစ္ပင္ ျပည့္ ခဲ့ျပီ။ ေဖေဖသည္ လမ္းမေလွ်ာက္နိုင္ေသးသည္က လဲြလွ်င္ က်န္အေနအထားအားလံုးသည္ သာမန္ က်န္း မာေရးေကာင္းေသာ လူအတိုင္းပဲ ျဖစ္သည္။ အရင္တုန္းက လႈပ္ပင္မလႈပ္နိုင္ေသာ၊ ေကြးညြတ္ေနေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားသည္ ကြ်န္မတို႔လိုပင္ ေကာင္းစြာ အလုပ္လုပ္နိုင္ပါျပီ။ အခုဆိုလွ်င္ ထမင္းကို ကိုယ့္ဟာ ကိုယ္ စားနိုင္ျပီ။ ေရေသာက္နိုင္ျပီ။ စာေရးစာဖတ္လုပ္နိုင္ျပီ။ ေရခ်ဳိး၊ အဝတ္လဲ အားလံုးလုပ္နိုင္ျပီ။ အရင္ က ေမာင္နွမသံုးေယာက္စလံုးေဖေဖ့ကို နွစ္ေယာက္က ခ်ဳိင္းတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္ဆီမွကိုင္၊ တစ္ေယာက္ က ေျခေထာက္နွစ္ေခ်ာင္းကို ကိုင္ျပီး ေဖေဖ ေရႊ႕လိုသည့္ေနရာသို႔ ခက္ခက္ခဲခဲေရႊ႕ေပးေနရာမွ အခုဆို လွ်င္ ေဖေဖက လမ္းေလွ်ာက္ရင္း တစ္ေယာက္တည္းက ေဖးမကိုင္၍ပင္ ေရႊ႕နိုင္သည့္ အေျခအေနသို႔
ေရာက္လာျပီ။ ျခံထဲသို႔ ဆင္းလိုလွ်င္၊ ေလေကာင္းေလသန္႔ ရွဴလိုလွ်င္ ဘီးတပ္ကုလားထိုင္ေပၚ ေဖးမကာ တင္ေပးလိုက္ရံုနွင့္ ေဖေဖ့ဘာသာသြားလို႔ ရေနျပီ။အခုဆိုလွ်င္ အိမ္လာလည္သည့္ ဧည့္သည္တိုင္းေဖေဖ့ ကိုျမင္လွ်င္ အံ့အားသင့္သြားျကသည္။''အိုး . . အံ့ျသစရာပဲေနာ္၊ အရင္တုန္းက ပိန္သြားလိုက္တာ.. ေန႔ လား၊ညလားလို႔ေတာင္ ထင္မိတယ္၊ အခုဆိုၾကည့္ပါဦး.. သားသမီးေတြနဲ႔ အျပိဳင္ ႏုပ်ဳိျပီး ဝျဖိဳးေနတာပဲ၊ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ေသးတာ တစ္ခုပါပဲ၊ က်န္တာကေတာ့ တကယ္လူေကာင္းအတိုင္းပဲ''ဧည့္သည္၏ စကား ကို ျပံဳးရႊင္စြာ နားေထာင္ေနသည့္ ေဖ့ေဖ့ကို ၾကည့္ရင္း ကြ်န္မတို႔ ပီတိျဖစ္ၾကရသည္။ ''ကေလးတို႔အေဖ အခုလိုျပန္ျပီး ေနေကာင္းလာတာ ကေလးတို႔ အျပဳအစုေကာင္းလို႔လည္း ပါတယ္ေနာ္'' ထိုစကားကိုလည္း ကြ်န္မတို႔ ျပံဳး၍သာနားေထာင္ေနပါသည္။ ထိုစကား မွန္သည္ေလာ မေျပာတတ္ပါ။ သို႔ေပမယ့္ ကြ်န္မတို႔ သည္ ေဖေဖ ခံစားေနရသည့္ ေရာဂါေဝဒနာမ်ား ေလ်ာ့ပါးသက္သာေစခ်င္သျဖင့္ ေဖေဖ့ေရာဂါေပ်ာက္
ကင္း မည္ဆိုလွ်င္ ေနရာခ်င္းပင္ လဲေပးလို႔ရပါက လဲေပးခ်င္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်န္မတို႔ တတ္နိုင္သမွ်
ေတာ့ ေဖေဖ့ကို ျပဳစုေစာင့္ ေရွာက္ခဲ့ၾကတာပဲ ျဖစ္သည္။ တစ္ခါတုန္းက ေဖေဖ့ကို ကုသေပးေသာ ဗိေနၶာ ဆရာတစ္ေယာက္ရိွခဲ့သည္။ ထိုဆရာ၏ ကုသေပးမႈေၾကာင့္ အခန္႔မသင့္၍ေဖေဖ သတိလစ္သြားခဲ့သည္။ ထိုျမင္ကြင္းကိုျမင္လိုက္ရသည့္ ကြ်န္မတို႔မွာ ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အားကိုးရာမရ စိတ္ထိခိုက္ ခဲ့ရသည္။ ခဏတာျဖစ္ပ်က္သြားသည့္ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေက်ာင္းတက္ရသည္ကိုပင္ စိတ္မေျဖာင့္ျဖစ္ခဲ့ရ သည္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုလွ်င္ အိမ္မွမခြာနိုင္ေတာ့၊ ေဖေဖအပါးမွ မခြာႏုိင္ေတာ့။ သို႔အတြက္ ကြ်န္မတို႔၏ ငယ္ဘဝမ်ားသည္ ကေလးတို႔သဘာဝအတိုင္း ေဆာ့ကစားျခင္းျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ျကည္ႏူးစရာမ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ မေနခဲ့။ အိမ္၏ အေမရွာေသာ တစ္ခုတည္းေသာ ဝင္ေငြႏွင့္ ဖခင္၏က်န္းမာေရးအေၾကာင္းတို႔ကို သိတတ္ နားလည္ကာ လူၾကီးဆန္ဆန္ၾကီးျပင္းခဲ့ရသည္။ သို႔ေပမယ့္ ကြ်န္မသည္ ထို႔အတြက္ေတာ့ ဘယ္ေသာအခါ ကမွဝမ္းမနည္းခဲ့ဖူးပါ။အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အခ်ိန္မ်ား ေက်ာ္လြန္လာခဲ့သည္နွင့္အမွ် ျပန္၍ ေတြးေတာ ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ကြ်န္မတို႔သည္ လြန္ခဲ့ေသာအခိ်န္မ်ားကို တန္ဖိုးရိွစြာ ျဖတ္သန္းႏုိင္ခဲ့သည္ဟု ယူဆေသာ
ေၾကာင့္ပင္။ ျပီးေတာ့ ထိုအရာမ်ားထက္ ကြ်န္မတို႔ပိုမိုရရိွခဲ့သည္ ကဖခင္တစ္ဦး၏ ေမတၲာနွင့္ေစတနာျဖစ္ သည္။ ေဖေဖသည္ သူေနေကာင္းလာသည္နွင့္အမွ်တတ္ထားသမွ် အသိပညာမ်ားကို ျဖန္႔ျဖဴေလ့ရိွသည္။
ေက်ာင္းဆရာေဟာင္းပီပီ ဆိုဆံုးမရာတြင္ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ ကြ်မ္းက်င္လွသည္။ ျပီးေတာ့ စာအုပ္မ်ားနွင့္ ၾကီးျပင္းေမြ႔ေလ်ာ္တတ္ေအာင္၊ စာဖတ္ဝါသနာပါေအာင္ဖန္တီးေပးျခင္းျဖင့္ အဖိုးတန္မ်ဳိးေစ့တစ္ခုကိုခ်ေပး ခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ေကာင္းႏိုးရာရာ စာအုပ္မ်ား ေရြးခ်ယ္ေပးျပီး ကြ်န္မတို႔ဘာသာ စိစစ္ေရြးခ်ယ္နိုင္သည္ အထိ သင္ၾကားေပးသည္။ ထိုအရာမ်ားထက္ ကြ်န္မတို႔ ရခဲ့သည္ကေဖေဖ၏ အရိပ္ပင္ျဖစ္သည္။ ေဖေဖ၏ အရိပ္သည္ ကြ်န္မတို႔ကို ျခံဳမိုး၍ ေႏြးေစသည့္အတြက္ ေႏြ၊ မိုး၊ ေဆာင္း သံုးရာသီစလံုး ကြ်န္မတို႔ ရာသီဒဏ္ မခံခဲ့ရပါ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအၾကားမွာ ''ငါတို႔အေဖကေလ'' ဆိုျပီး ေျပာခြင့္ရိွသည္ကပင္ အားတစ္ရပ္ပဲ မဟုတ္လား။ျပီးေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း အိပ္မေပ်ာ္သည့္ညမ်ားမွာ ေဖေဖ့ေဟာက္သံၾကားေနရလွ်င္ပင္
ေၾကာက္စိတ္မ်ား လြင့္ျပယ္ကာ လံုျခံဳခ်မ္းေျမ့ေစသည္ မဟုတ္လား။ ထို.. ထိုအရာမ်ားထက္ ကြ်န္မတို႔ရခဲ့ သည္ကေတာ့ ေဖေဖ့ကို အခြင့္သာခိုက္ေက်းဇူးဆပ္နိုင္ခြင့္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။


(စ)
တစ္ေန႔ ေဖေဖက ကြ်န္မကို အရင္ေဝဒနာခံစားေနခဲ့ရစဥ္က အေၾကာင္းမ်ားကို ျပန္ေျပာျပရင္း စကားတစ္ ခြန္း ေျပာပါသည္။ ''သမီးေရ.. ေဖေဖကေတာ့ အဲဒီတုန္းက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေသျပီလို႔မွတ္တာ၊ ေရာဂါက လည္း မလႈပ္နိုင္ေအာင္ တုပ္ထားျပီး ေဝဒနာကလည္း ဆိုးရြားလွေတာ့ မသက္သာေတာ့ဘူး။ ဒီအေျခ အေနကေန ဘယ္လိုမွတက္မလာနိုင္ေတာ့ဘူးဆိုျပီး စိတ္ဓာတ္ေတြတအားက်သြားလိုက္တာ၊ လူက လဲ၊ စိတ္က လဲ ဆိုေတာ့ေဖေဖလံုးပါးပါးျပီး ပိန္လာလိုက္တာ၊ သမီးတို႔အားလံုးကေတာင္ ေဖေဖ့ကိုေသျပီမွတ္ ၾကတာေလ၊ ေဖေဖကလည္းေဆးကုစရိတ္က ကုန္၊ ျပဳစုဖို႔လည္း လူေတြလိုနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လူပိုတစ္
ေယာက္လို႔သေဘာထားမိေတာ့ ေသလည္း မထူးေတာ့ပါဘူးလို႔ တြက္တယ္ေလ.. ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခိ်န္မွာ သမီးတို႔ သားတို႔က ဝိုင္းဝန္းျပီး ျပဳစုၾကေတာ့ ေဖေဖ့စိတ္တစ္မ်ဳိးေျပာင္းသြားတယ္.. သမီးက ေဖေဖ့ကို ထမင္းေကြ်းေနေတာ့ ေဖေဖက မစားနိုင္ဘူးေလ . . အဲဒီအခိ်န္မွာ သမီးက 'တစ္လုတ္ေလာက္ေတာ့စား လိုက္ပါဦး ေဖေဖရယ္.. ဒါေလးေတာ့ ကုန္ေအာင္ စားလိုက္ပါဦး' ဆိုျပီး ကေလးထမင္းေကြ်းသလို အမ်ဳိး မ်ဳိး ေခ်ာ့ေကြ်းတယ္ေလ၊ အဲဒီေတာ့မွ အေတြးဝင္လာတယ္.. ငါေသသြားရင္ ဒီကေလးေလးေတြ မ်က္နွာ ငယ္ျပီးက်န္ရစ္ၾကမွာပဲ ဆိုတဲ့အေတြး၊ငါက ေသသြားလို့ ေဝဒနာလြန္ေျမာက္သြားျပီလို႔ မွတ္နိုင္ေပမယ့္ သား သမီးေလးေတြက်ေတာ့ ေလာကအလယ္မွာ ဖတဆိုးေလးေတြအျဖစ္နဲ႔ စိတ္ထိခိုက္ရွာမွာပဲ ဆိုတဲ့အေတြး.. အဲဒီေတာ့မွ ဒီေရာဂါကို ငါ့ကေလးေတြအတြက္ တိုက္ရဦးမယ္၊ ဒီေရာဂါသက္သာမွငါ့သားသမီးေတြ အားရိွ မယ္ဆိုျပီး စိတ္ဓာတ္ကို ျပန္ျပီး အားတင္းခဲ့ရတာ သမီးရဲ့၊ စိတ္ဓာတ္ၾကံ့ခိုင္မႈဆိုတာ သမီးတို႔ကိုၾကည့္ျပီးမွ
ေဖေဖ ဖန္တီးရယူခဲ့ရတာေပါ့ သမီးရယ္''ေဖေဖ့စကားအဆံုးတြင္ အမ်ဳိးအမည္မသိ ပီတိတစ္ခုက ကြ်န္မ တစ္ကိုယ္လံုးကိုေႏြးသြားေအာင္ လႊမ္းျခံဳသြားေစပါသည္။

ေငြစုစံ

အဲယားကြန္းပါေသာ ဂ်ပန္ RBE ရထားအား ၿမိဳ႕ပတ္ရထားအျဖစ္ ေျပးဆြဲရန္ စီစဥ္


အတြဲလုိက္ အင္ဂ်င္ပါ၀င္ၿပီး အဲယားကြန္းမ်ား တပ္ဆင္ထားေသာ RBE ရထားအား ၿမိဳ႕ပတ္ရထားအျဖစ္ ပထမဆုံး ေျပးဆြဲရန္ စီစဥ္ေနေၾကာင္း ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးမႇ တာ၀န္ရႇိသူ တစ္ဦးထံမႇ သိရသည္။

ယခုႏႇစ္အတြင္း ဂ်ပန္ႏုိင္ငံမႇ ၀ယ္ယူလုိက္ေသာ RBE ရထားတြဲအား စက္တင္ဘာ ၁ ရက္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အတြင္း စမ္းသပ္ေျပးဆြဲလ်က္ ရႇိေနေၾကာင္း သိရသည္။

ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးမႇ ဒုတိယ႐ုံပုိင္ခ်ဳပ္ ဦးရဲလြင္က ''အခုေရာက္ရႇိေနတဲ့ RBE ရထားတြဲက ဂ်ပန္ႏုိင္ငံမႇာ သုံးၿပီးသားကို ၀ယ္ယူထားတာ ျဖစ္ေပမယ့္ အားလုံး အေကာင္းအတုိင္းပါပဲ။ ရထားတြဲက ၁၀ တြဲပါတယ္။ အားလုံးမႇာ အင္ဂ်င္တပ္ထားတယ္။ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံက ရထားလမ္း စနစ္နဲ႔ဆုိရင္ေတာ့ တစ္တြဲမႇာ တစ္ၿမိဳ႕နယ္စီ တင္ၿပီးေတာ့ တစ္ဂိတ္ကုိ တစ္တြဲျဖဳတ္ႏုိင္ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ စီမႇာေတာ့ မရႏုိင္ေသးဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလုိ ျဖစ္ႏုိင္ေအာင္ ေနာက္ပုိင္းေတြ စီစဥ္မႇာပါ'' ဟု ေျပာၾကားသည္။

စမ္းသပ္ေျပးဆြဲရာတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပတ္ ရထားလမ္း အေျခအေနႏႇင့္ ကုိက္ညီမႈ မရႇိေသးေသာ ေနရာမ်ားေတြ႕ ရႇိခဲ့ရၿပီး ျပင္ဆင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္သြားၿပီး စတင္ေျပးဆြဲ သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးရဲလြင္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

RBE ရထားတြဲအား ၿမိဳ႕ပတ္ရထားအျဖစ္ ေျပးဆြဲရာတြင္ တစ္ဦးလွ်င္ က်ပ္ ၃၀၀ ႏႈန္း ေကာက္ခံသြားမည္ ျဖစ္သည့္အျပင္ က်ဳိက္ထီး႐ုိးသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္မည့္ လမ္းေၾကာင္းမ်ားပါ ေျပးဆြဲသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေစ်းႏႈန္းမသတ္မႇတ္ ရေသးေၾကာင္း သိရသည္။

ဦးရဲလြင္က ''သီတင္းကြၽတ္က ေရာက္ေတာ့မယ္။ က်ဳိက္ထီး႐ုိးကုိ ေျပးဆြဲဖုိ႔လည္း စီစဥ္ေနတယ္။ ရန္ကုန္ကုိေရာက္တဲ့ ႏုိင္ငံျခားသားေတြ အေနနဲ႔ကလည္း ရထားနဲ႔ သြားခ်င္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ပုိ႔ေဆာင္ဖုိ႔ စီစဥ္ေနပါတယ္'' ဟု ဆုိသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံရႇိ ရထားလမ္း ပုိ႔ေဆာင္ေရး စနစ္မ်ားအတြက္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံႏႇင့္ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ရန္ ၂၀၁၂ ခုႏႇစ္ ႏႇစ္ကုန္းပုိင္းမႇ သေဘာတူညီမႈ ရရႇိခဲ့သည့္အတြက္ ရထားလမ္းမ်ားအား ဂ်ပန္ႏုိင္ငံရႇိ ပညာရႇင္မ်ားႏႇင့္ ရထားလမ္း စစ္ေဆးျပဳျပင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးမႇ သိရသည္။

Eleven Media Group

ဂ်ပန္ႏုိင္ငံမႇ ၀ယ္ယူလုိက္ေသာ RBE ရထားတြဲအား ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးတြင္ ေတြ႕ရစဥ္

ရန္ကုန္သြား ဘဂၤလီ ၇ ဦး ေျမာက္ဦးတြင္ ဖမ္းဆီးမိ


ေက်ာက္ေတာ္ျမိဳ႕မွ မွန္လံုကားတစ္စီးျဖင့္ ရန္ကုန္သို႕ တရားမ၀င္ သြားေရာက္ရန္ ၾကိဳးပမ္းသူ ဘဂၤလီ လူမ်ိဳး ၇ ဦးအား ေျမာက္ဦးျမိဳ႕တြင္ ယမန္ေန႕က ဖမ္းဆီးမိသည္ဟု သတင္း ရရွိသည္။

ေက်ာက္ေတာ္ျမိဳ႕မွ မွန္လံုကားတစ္စီးျဖင့္ ရန္ကုန္သို႕ တရားမ၀င္ သြားေရာက္ရန္ ၾကိဳးပမ္းသူ ဘဂၤလီ လူမ်ိဳး ၇ ဦးအား ေျမာက္ဦးျမိဳ႕တြင္ ယမန္ေန႕က ဖမ္းဆီးမိသည္ဟု သတင္း ရရွိသည္။

ဖမ္းဆီးခံရသူ (၇) ဦးထဲတြင္ အမ်ိဳးသား ၅ ဦးႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး ၂ ဦးတို႕ ျဖစ္ၾကသည္။

သူတို႕အား စက္တဘၤာလ ၁ ရက္ေန႕ နံနက္ ၆ နာရီခန္႕တြင္ ေျမာက္ဦးျမိဳ႕ အ၀င္ နာေရး ကူညီမူ အသင္း ရံုးအေဆာက္အအံုေရွ႕သုိ႕ မေရာက္မီ လမ္းေကြ႕တြင္ ဖမ္းဆီးမိသည္ဟု မ်က္ျမင္ ေဒသခံ တစ္ဦးက ေျပာသည္။

“ ျဖစ္ပံုက ဒီလိုဗ်။ သူတို႕က မွန္လံုကား တစ္စီးနဲ႕ ေက်ာက္ေတာ္ ကေန ေျမာက္ဦးကို ၀င္လာတယ္။ ေျမာက္ဦး အ၀င္မွာ သူတို႕စီးလာတဲ့ကားကို ရွာေဖြေရး ရဲတပ္ဖြဲ႕က တားေတာ့ မတန္႕ဘဲ ထြက္ေျပးတယ္။

ေရွ႕နည္းနည္း ေရာက္ေတာ့ ကားသမားေတြက အဲဒီ ဘဂၤလီ လူမ်ိဳး ၇ ဦးကို ကားေပၚက ခ်ထားခဲ့ျပီး ထြက္ေျပးသြားတယ္။ အနီးအနားရြာသားေတြက အဲဒီ ဘဂၤလီ ၇ ဦးကို ဖမ္းျပီး ရဲလက္ကို အပ္လိုက္တယ္” ဟု ဆိုသည္။

ဖမ္းဆီးခံရသူ ဘဂၤလီ လူမ်ိဳး (၇) ဦးစလံုးမွာ ေက်ာက္ေတာ္ျမိဳ႕ ပိုက္သည္ရပ္ကဟု သိရသည္။

သူတို႕အား ရန္ကုန္သုိ႕ ေငြေၾကးယူျပီး ပို႕ေဆာင္သူမွာ ျမန္မာ အမ်ိဳးသား သံုးဦးျဖစ္ျပီး တစ္ဦးမွာ ရခိုင္၊ ႏွစ္ဦးမွာ ဗမာ အမ်ိဳးသားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ဟု ဖမ္းဆီးခံရသူမ်ား၏ ထြက္ဆိုခ်က္ကို ကိုးကားျပီး ေျမာက္ဦး ေဒသခံ ကိုမင္းဏီက ေျပာသည္။

ယခုအခ်ိန္ထိ ထြက္ေျပးသြားသူမ်ားႏွင့္ မွန္လံုကားအား ဖမ္းဆီးႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။

ဖမ္းဆီးခံရသူ ဘဂၤလီ လူမ်ိဳး (၇) ဦးကို ေျမာက္ဦးျမိဳ႕ ရဲစခန္းတြင္ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းထားသည္ဟု သတင္း ရရွိသည္။
- See more at:
http://www.narinjara.com/burmese/?p=6801

Posted From နိရဥၥရာ

ဘဂၤ ါလီလူမ်ဳိး (၃)ဦး AK-47 ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္ တစ္လက္၊ က်ည္အေတာင့္ (၂၀)ပါ က်ည္ကပ္ (၁)ခုႏွင့္အတူ ဖမ္းဆီးရမိ




( ၿမိတ္ စက္တင္ဘာ ၂ ရက္ )

ၿမိတ္ဆိပ္ကမ္းမွ ေရေၾကာင္းျပမီးမ်ား ထြန္းထားျခင္းမရိွဘဲ ပင္လယ္ျပင္ဘက္သို႔ စက္တင္ဘာလ (၁) ရက္ ည (၁၁း၅၀)နာရီအခ်ိန္ခန္႔တြင္ ေမာင္းႏွင္လ်က္ရိွေသာ မသကၤာဖြယ္ေလွတစ္စီးကို တနသၤာရီ ေရတပ္စခန္း ဌာနခ်ဳပ္မွ

ၿမိတ္ေရျပင္တြင္ လံုၿခံဳေရးႏွင့္ ပိတ္ဆို႔ေရးတာ၀န္ထမ္းေဆာင္လ်က္ရိွေသာ ကမ္းေျခေစာင့္တိုက္ေရယာဥ္ (၄၀၃)မွ မီးအခ်က္ျပေခၚယူ၍ စစ္ေဆးခဲ့ရာ "ေကာင္းျမတ္ဟသၤာ" အမည္ရိွ တရားမ၀င္ကုန္ေလွျဖစ္၍ ေရယာဥ္လိုင္ စင္မွာ ၂၀၁၃ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ သက္တမ္းကုန္ဆံုးလ်က္ရိွၿပီး ေရယာဥ္ စက္မႀကီးႏွင့္ စက္လိုင္စင္ပါအခ်က္မ်ားမွာ ကဲြလဲြလ်က္ရိွေၾကာင္း သိရိွရသည္။

အဆိုပါ ေလွအား ကမ္းေျခေစာင့္တိုက္ေရယာဥ္ (၄၀၃)မွ ဗိုလ္မွဴး မ်ဳိးထက္၀င္းႏွင့္ တပ္ဖဲြ႔၀င္မ်ားက အေသးစိတ္စစ္ေဆးခဲ့ၾကရာ ေရယာဥ္၏ စက္ခန္းအတြင္းပုန္းေအာင္းလ်က္ရိွေသာ ဘဂၤါလီလူမ်ဳိး (၃)ဦးအား AK-47 ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္တစ္လက္၊ က်ည္အေတာင့္ (၂၀)ပါ က်ည္ကပ္ (၁)ခုႏွင့္အတူ ဖမ္းဆီးရမိခဲ့သည္။

တရားခံမ်ား၏ ထြက္ဆိုခ်က္အရ ေလွပိုင္ရွင္မွာ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ ကန္ဖ်ားရပ္ကြက္ေန ဦးႏိုင္စိုက္ခ်မ္း (မြန္ျပည္သစ္ ပါတီခဲြထြက္ အလင္း၀င္) ဆိုသူျဖစ္ၿပီး ၄င္းမွ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ေန ဦးဆန္းဦး ဆိုသူအား လြန္ခဲ့ေသာ (၅)လခန္႔ က ငွားရမ္းထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရိွရသည္။

၄င္းေလွ၏ ပဲ့နင္းျဖစ္သူ ဦးေမာင္ထြန္းႏွင့္ ဘဂၤါလီ (၃)ဦးအား စစ္ေဆးေမးျမန္းရာ ဘဂၤါလီလူမ်ဳိးမ်ားအား (၁)ဦးလွ်င္ ထိုင္းဘတ္ (၅၀၀၀) ျဖင့္ ဘဂၤလားေဒရ္ွ႕ႏိုင္ငံမွ ျမန္မာ့ေရပိုင္နက္ကိုျဖတ္သန္း၍ ထိုင္းႏိုင္ငံ ရွမ္းကၽြန္းမဲသို႔ သြားေရာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊

ဦးႏိုင္စိုက္ခ်မ္းမွ AK-47 ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္တစ္လက္၊ က်ည္အေတာင့္ (၂၀)ပါ က်ည္ကပ္ (၁)ခုအား ေပးအပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

ဖမ္းဆီးရမိေသာ တရားခံမ်ားအား စစ္ေရယာဥ္ (၄၀၃) တြင္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားၿပီး ဖမ္းမိေလွအား စစ္ေရယာဥ္အနီး တြင္ ေက်ာက္ခ်ရပ္နားေစကာ အေသးစိတ္ စစ္ေဆး ေဖာ္ထုတ္လ်က္ ရိွေၾကာင္း သတင္းရရိွသည္။

ၿမိတ္ပုလဲေျမ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...