ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဖခင္ႀကီး အလကၤာေက်ာ္စြာ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း (၁၈၇၆-၁၉၆၄)

အဘ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းသည္ ျပည္ခ႐ိုင္ ေရႊေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ ဝါးလယ္ရြာေန အဖဦးစံထြန္း၊ အမိေဒၚအုန္းတုိ႔၏ သားျဖစ္ၿပီး သကၠရာဇ္ ၁၂၃၇ ခုႏွစ္ တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁၄ ရက္

ၾကာသပေတးေန႔၌ ဖြားျမင္ခဲ့ပါသည္။ ငယ္စဥ္အရြယ္က က်ီးသဲေလးထပ္ ဆရာေတာ္ထံတြင္ တစ္ဆယ့္ကိုးႏွစ္သား အရြယ္အထိ ရွင္သာမေဏ ဘဝျဖင့္ ပညာသင္ယူခဲ့ၿပီး အထက္အညာ ေဒသမ်ားျဖစ္ေသာ မံုရြာ၊ ပဒံု(အလံု)၊ ေရႊဘို၊ ဘုတလင္၊ ေမာင္းေထာင္ အစရွိေသာ ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ လွည့္လည္ကာ ပညာဗဟုသုတမ်ားကို လိုလားစြာ လံု႔လ ဝီရိယျပဳ၍ ဆည္းပူး သင္ၾကားခဲ့သည္။

ပၪၥင္းဘဝသုိ႔ တက္မည္ဟု ႀကံစည္စိတ္ကူးေသာ္လည္း ပၪၥင္းျဖစ္ရန္ အထံုမပါသည့္ အေလ်ာက္ စိတ္ကူးႀကံစည္ ေနဆဲတြင္ ဖခင္ ကြယ္လြန္ခဲ့သျဖင့္ မိခင္ကို လုပ္ကိုင္ ေကြၽးေမြးရန္ တာဝန္ရွိလာကာ ရွင္လူထြက္၍ မိခင္ထံ ျပန္ခဲ့ရသည္။ ထို႔ေနာက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ဇမၺဴ႕က်က္သေရ ပံုႏွိပ္တိုက္တြင္ စတင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ ထုိကဲ့သို႔ အလုပ္လုပ္ေနစဥ္ စာေပ ဝါသနာႀကီးခဲ့သူ ပီသစြာ ျပဇာတ္စာေပ ၈ဝ ေက်ာ္ကို ေရးသားခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ သတင္းစာတုိက္မွ ကန္ထ႐ိုက္ ယူထားေသာ ပုလိပ္ေဂဇက္ သတင္းစာတြင္ အယ္ဒီတာအျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕မွ ထုတ္ေဝေသာ ျမန္မာတိုင္းမ္ သတင္းစာတြင္ အယ္ဒီတာအျဖစ္ လည္းေကာင္း လုပ္ကုိင္ခဲ့သည္။ ပံုႏွိပ္တုိက္တြင္ အလုပ္လုပ္ေနစဥ္ ''ဆရာလြန္း'' ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ေမာ္လၿမိဳင္ ရာဇဝင္ ဝတၴဳစာအုပ္ကို ေရးသား ပံုႏွိပ္ခဲ့သည္။

ဆရာႀကီး၏ အရြယ္သည္ ထုိစဥ္အခါက အသက္သံုးဆယ္မွ်သာ ရွိေသးသည္။ ဆရာလြန္း အမည္ျဖင့္ ေရးသားခဲ့ေသာ ေမာ္လၿမိဳင္ ရာဇဝင္ဝတၴဳမွာ အလြန္ေရွးက်ၿပီး အဆင့္ျမင့္ေသာ စာအုပ္ ျဖစ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဆရာႀကီး ေရးသားခဲ့ေသာ က်မ္းစာအုပ္ေပါင္း သံုးဆယ္ေက်ာ္ အနက္ ထင္ရွားေသာ စာအုပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဆရာႀကီးသည္ အသက္ ၂၁ ႏွစ္ အရြယ္တြင္ အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ၿပီး အသက္ ၄ဝ ေက်ာ္ အရြယ္တြင္ ဇနီးျဖစ္သူ ကြယ္လြန္သြားခဲ့၏။ အရြယ္ေကာင္းတုန္း အခ်ိန္ အိမ္ေထာင္ ပ်က္ခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ထပ္ အိမ္ေထာင္သစ္ မထူေထာင္ဘဲ ေနခဲ့၏။ မစၥတာ ေမာင္မႈိင္း အမည္ခံယူခဲ့ျခင္း။

ဆရာႀကီးသည္ ''မစၥတာေမာင္မႈိင္း'' ဟူေသာ အမည္ကုိ မခံယူမီက ေဆာင္းပါးဆရာ၊ ျပဇာတ္ ဆရာလည္းျဖစ္ခဲ့ရာ ''ေမာင္လြန္း'' အမည္ျဖင့္သာေရး၍ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားေသာ ကေလာင္အမည္မွာ ''ေမာင္သမာဓိ'' ျဖစ္သည္။ ဝိုင္အမ္ဘီေအ အသင္းမ်ား ေပၚေပါက္ခ်ိန္၌ အသင္းဝင္လည္းျဖစ္၊ ဆရာႀကီးထံ ကဗ်ာစာေပ သင္ၾကားေနသူလည္း ျဖစ္ေသာ ဦးေမေအာင္၏ ေခါင္းေဆာင္မႈျဖင့္ အစည္းအေဝးမ်ားသို႔ တက္ေရာက္ ရေသာအခါ ေခါင္းေဆာင္သူ လူတစ္စုမွာ မ်က္ႏွာျဖဴအလိုက် မိမိတို႔၏ အမည္မ်ားကို ''မစၥတာ'' တပ္၍ ေျပာေလ့ရွိသည္ကို နားၾကားျပင္းကတ္ကာ အေတြးတစ္ခု ဝင္သြားခဲ့သည္။

မ်က္ႏွာျဖဴ အေလ့အထကို ဗန္းတင္ကာ မိမိတုိ႔ မိ႐ိုးဖလာ အမည္ေရွ႕က ဦး၊ကို၊ ေမာင္မ်ားကို ေဖ်ာက္၍ မစၥတာတပ္ ေနသည္ကို ခ်ဳိးရန္ သတင္းစာ တစ္ေစာင္ထဲ၌ ''ဗိုလ္ဋီကာ'' ကို ေရးသားလုိက္ရာ ကေလာင္ကို ''မစၥတာေမာင္မႈိင္း'' ဟူေသာ အမည္တပ္လုိက္၏။ ထုိအခါ ျပည္တြင္း မစၥတာမ်ားက သတင္းစာတုိက္သုိ႔ လာၿပီး''မစၥတာ'' ဆိုေသာစကားကို အလြဲသံုးစား ျပဳရမည္လားဆိုကာ ေရးသားသူ ေဆာင္းပါးရွင္ကို ေမးျမန္းၾကရာ အမွန္ကို သိသြားေသာအခါ ''ေမာင္မႈိင္း'' အမည္ခံယူသူ ဆရာႀကီးမွာ အႀကိမ္းအေမာင္း ခံခဲ့ရရွာေလသည္။ ဆရာႀကီးကလည္း ''မစၥတာေမာင္မႈိင္း'' ကေလာင္အမည္ႏွင့္ပင္ ေဆာင္းပါး ေပါင္းမ်ားစြာကို ေရးသားခဲ့ရာ ''မစၥတာႀကီး''မ်ားႏွင့္ အေတာ္အတိုက္အခံ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီး သတင္းစာထဲ၌ပင္ အျပန္အလွန္ ''မစၥတာ'' ခ်င္းထပ္ အေရးအသားမ်ား ရွိေနခဲ့ၿပီး အခ်ိန္ၾကာေသာ္ အားကုန္ကာ ျပတ္ေတာက္ ေမွးမွိန္သြားသည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။

သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းဘြဲ႕ကို ခံယူျခင္း။ ဆရာႀကီးသည္ တုိ႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုးမွ ဦးစီး ေခါင္းေဆာင္ျပဳ၍ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပသည့္ ကြန္ဖရင့္ႀကီးသို႔ တက္ေရာက္ အားေပးရာမွအျပန္ သခင္တပ္ လူငယ္မ်ား၏ ဆႏၵ၊ ဝါဒမ်ားကို ႏွစ္သက္ သေဘာက်ျခင္းျဖစ္ကာ ''သခင္'' စိတ္ဝင္လာသည္ႏွင့္ မိမိအမည္ကို တုိင္းသိ၊ ျပည္သိ ေၾကညာသည့္ သေဘာျဖင့္ ''သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း'' ဟု ကေလာင္အမည္ခံကာ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုးႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာ ရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕ တုိ႔ဗမာ ကြန္ဖရင့္ဘြဲ႕ ကဗ်ာေလးခ်ဳိးႀကီးကို စပ္ဆိုခဲ့သည္မွာ...

''တို႔ဗမာတစ္ခြင္၊ သခင္ထုိအေက်ာ္အေမာ္ ဂုိဏ္းတုိ႔ျဖင့္ မႈိ႕ရတနာ၊ သဘင္အၾကင္ ျဗဟၼစုိရ္၊ ေမာ္ကသုိဏ္းတုိ႔ႏွင့္ ပလႅင္ဗဟိုေသာ္ တႏႈိင္းေပပ၊ ဇမ ၺဴသမုိင္းေပ်ာ္စရ အေျခ၊ အုိကြယ္... သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းရယ္လို႔ လူတုိင္းေခၚၾကေလ...''

ဟူေသာ ကဗ်ာေလးခ်ဳိးရွည္ႀကီးကို စပ္ဆိုေၾကညာ အမည္သစ္ တည္ခဲ့သည္။ ထုိစဥ္အခါက မည္သည့္ ႏုိင္ငံေရးဂိုဏ္းကိုမွ် ပါဝင္အားေပး ကူညီျခင္းမရွိ။ မိမိဝါသနာ အေလ်ာက္ မိမိ ေရးသားလိုသည္ကိုသာ ေရးသားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တိုင္းျပည္အတြက္၊ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အလုပ္မ်ားေနေသာ သခင္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ တုိင္းျပည္အတြက္ အလုပ္လုပ္ၾကဖို႔ ေဟာေျပာျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ခဲ့ဖူးပါသည္။ ျမန္မာစာေပ စင္ၾကယ္ေရးကို ဦးေဆာင္ခဲ့ျခင္း။ ဆရာႀကီးအဖုိ႔ အမ်ဳိးသားေရး၊ ဘာသာေရး၊ တိုင္းေရးျပည္ရြာ သာယာေရးအတြက္ စာေပပညာျဖင့္ ျဖည့္ဆည္းခဲ့သည္။ အခ်ိန္အခါအရ ျမန္မာစာေပ ေမွးမွိန္ကာ အေရာင္ ႏြမ္းလာသည္ကို သိရသျဖင့္ အမ်ဳိးသားေကာင္း စားေရးကို အက်ဳိးျပဳမည့္ ျမန္မာစာ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေရးကို အေလးထားေသာ ေခတ္တက္လူ လူငယ္လူရြယ္မ်ား ဖြဲ႕စည္းထားေသာ ''ျမန္မာစာေပ စင္ၾကယ္ေရး အဖြဲ႕ႀကီး''တြင္ ဆရာႀကီးသည္ ဥကၠ႒အျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။

ဆရာႀကီး၏ စိတ္ရင္းအမွန္သည္ အမ်ဳိးသားစိတ္သာ ကိန္းသူျဖစ္ၿပီး မိမိတို႔ အမ်ဳိးသားမ်ား ေကာင္းစားေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္လုိေသာ ဆႏၵသာရွိသျဖင့္ အမ်ဳိးသားေရးႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ လုံးလံုးျဖစ္ေသာ အစိုးရအလုပ္မ်ားႏွင့္ အဂၢမဟာပ႑ိတ အစရွိသည့္ ဘြဲ႕ထူးမ်ားကို မလိုလားသူျဖစ္၏။ တစ္မ်ဳိးသားလံုး ေကာင္းစားၿပီး ကြၽန္အျဖစ္မွ သခင္အျဖစ္ သို႔ ေရာက္ေစရန္သာ လိုလားသူျဖစ္သည္။

မိမိငယ္စဥ္ ကိုရင္ငယ္ ကေလးဘဝက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေနာက္ဆံုး ဘုရင္သီေပါ မင္းႀကီးႏွင့္ မိဖုရား စုဖုရားလတ္တုိ႔အား ဗီ႐ိုလွည္းႏွင့္ သယ္ေဆာင္သြားသည္ကို ျမင္လုိက္ရသည့္ ျမင္ကြင္းသည္ ကိုရင္ကေလး ေမာင္လြန္း (သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း)အဖို႔ မ်က္ဝန္းထဲ၊ ရင္ထဲအသည္းထဲမွာ ကိုယ့္ဘုရင္၊ ကိုယ္သခင္ကို ၾကက္ကေလး၊ ငွက္ကေလးကဲ့သုိ႔ ေလွာင္ခ်ဳိင့္ သြင္းၿပီး ေခၚသြားရေလျခင္း ဆိုသည့္ ဝမ္းနည္း၊ နာၾကည္းသည့္ စိတ္က မေပ်ာက္မပ်က္ တည္ေနေသာေၾကာင့္ စိတ္ဓာတ္အား၊ စာေပအားျဖင့္ ကြၽန္စိတ္ကြယ္၍ သခင္စိတ္ တည္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

မ်ဳိးခ်စ္စိတ္၊ အမ်ဳိးဘာသာ၊ သာသနာကို ျမတ္ႏုိးစိတ္မ်ားျဖင့္ စာေပလက္နက္ကို ကိုင္စြဲခဲ့သူ ဘဘႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း၏ ဘဝခရီးသည္ ေရးမကုန္ေအာင္ မ်ားစြာရွိေနပါသည္။ ''တို႔ဗမာဟူေသာ ဂုဏ္ပုဒ္'' ႏွင့္ ကြၽန္ဆိုေသာ စကားကိုျဖဳတ္၍ ''သခင္ဆိုေသာ စိတ္ကိုေမြးကာ'' ကိုယ္တိုင္က ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပသည့္ အေနျဖင့္ ''သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း'' ဆုိသည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဖခင္ႀကီး သခင္ ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၏ ဗိသုကာႀကီး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဆရာႀကီး ကိုင္စြဲတြန္းလွန္ခဲ့သည္မွာ ထုိစဥ္အခါက ကေလာင္တံ (ေဖာင္တိန္)သာ ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံအတြက္၊ လူမ်ဳိးအတြက္ ဆရာႀကီးသခင္ ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းဟုလည္း ဂုဏ္သတင္း ၾကြယ္ခဲ့သူ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းသည္ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုး၏ နာယကလည္း ျဖစ္ခဲ့သလို အက်ဳိးျပဳစာေပမ်ားလည္း မ်ားစြာေရးသားခဲ့သည္။ ပညာရွင္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္း ျပည္ေထာင္စု အစိုးရက ေပးအပ္ခဲ့ေသာ ''အလကၤာေက်ာ္စြာ'' စာေပဘြဲ႕၊ ဆိုဗီယက္ယူနီယံမွ ေပးအပ္ေသာ ''စတာလင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု''၊ အေရွ႕ဂ်ာမနီႏိုင္ငံမွ ေပးအပ္ေသာ ''ေဒါက္တာဘြဲ႕'' မ်ားကိုလည္း လက္ခံခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ''သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း'' ဟူေသာ အမည္ျဖင့္သာ ကမၻာတစ္ခြင္ အမည္တြင္ခဲ့ေသာ ရွားရွားပါးပါး ပညာရွင္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးသည္ အသက္ ၈၉ ႏွစ္(၂၃-၇-၁၉၆၄) နံနက္ ၁ နာရီတြင္ ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီး စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ ခ်မ္းသာလမ္း ေနအိမ္၌ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါသည္။

ျမဝတီ

Posted in: ေဆာင္းပါးမ်ား