ၾကက္ဥေကြ်း၊ ႏြားနို႔တိုက္ေနေသာအဖြဲ႔ အစည္းနွင့္ လူပုဂၢိဳလ္ေတြမ်ားစြာသို ႔(ကုလားမလိုေတာ့သည့္ ၿမိဳ႕စစ္ေတြ)

ယေန႔အထိစစ္ေတြၿမိဳ႕ေပၚထဲတြင္ကုလားမရွိသည့္ ရက္ကိုေရတြက္ၾကည့္ပါကတစ္နွစ္၊ နွစ္လနွင့္ တစ္ ဆယ့္တစ္ရက္တိုင္ခဲ႔ပါၿပီ။ စစ္ေတြၿမိဳ႕၌ကုလားနွင့္ ပဋိပကၡစျဖစ္သည့္ေန႔သည္၉၊၈၊၂၀၁၂ေန႔ျဖစ္ပါ သည္။ ေမာင္ေတာရွိရခိုင္မ်ားနွင့္ နတလေက်းရြာမ်ားကိုကုလားမ်ားအၾကမ္းဖက္ၿပီးေနာက္ေန႔တစ္ ရက္ျဖစ္သည္။

ျပႆနာျဖစ္စ၌ အစိုးရလူႀကီးမ်ားက စစ္ေတြၿမိဳ႕မိ၊ ၿမိဳ႕ဖမ်ားကိုၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ၌ ေခၚယူေတြ႔ဆံုၾကၿပီး စစ္ေတြၿမိဳ႕၌ ကုလားမရွိက အလုပ္သမားရွားပါးသြား မည္ျဖစ္၍ ကုလားမရွိပဲ ရခိုင္မ်ား ေနနိွင္ၾကပါမည္ ေလာဟုေမးျမန္းခဲ႔ဖူးသည္။ ၿမိဳ႕မိ/ဖမ်ားကလည္း ရပါတယ္။ ကုလားနဲ႔ တြဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရခိုင္ေတြ မေန ထိုင္လိုေတာ့ပါ။ သူတို႔ေလာက္ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေတြမေကာက္က်စ္၊ မရက္စက္နိွင္ပါ။ ဒီေတာ့ဒီလိုလူ ေတြနဲ႔ လံုးဝခြဲသြားတာက ေနာင္အနာဂါတ္အတြက္ ပိုေကာင္းပါမယ္။ ခုနဲနဲပါးပါး အလုပ္ျပႆနာတက္ တာကအေရး မႀကီးပါဟု အားတင္းကာအေျဖေပးခဲ႔ ၾကသည္။

၂၀၁၂ ဇြန္လတတိယပတ္မွ ပင္စ၍ စစ္ေတြၿမိဳ႕စီးပြား ေရးလုပ္ငန္းမ်ားျပန္လည္ ပံုမွန္ လည္ပတ္ရန္အတြက္ ရခိုင္ကုန္သည္၊ ဆိုင္သည္မ်ား မိမိအသိစိတ္ျဖင့္မိမိ တို႔ႀကိဳးစားလာခဲ႔ၾကသည္။ ဆင္းရဲသားရခိုင္လက္ လုပ္လက္စား မ်ားကို ယခင္ကုလားအလုပ္သမားမ်ား ေနရာတြင္မ်ိဳး ခ်စ္စိတ္အရင္းခံ၍ သြန္သင္ဆံုးမလမ္း ညႊန္ျပသရင္းအလုပ္ေပး၊အလုပ္သင္ခဲ႔သည္။

ေအာက္ေျခလူတန္းစား ရခိုင္မ်ားကလည္းႀကိဳးစား သင္ၾကားနာခံခဲ႔ၾကပါသည္။ အဆင္မေျပသူ၊ ကန္႔လန္႔ တိုက္သူ၊ အပိုးမက်ိဳးသူ မ်ားစြာရွိခဲ႔ေသာ္လည္းေနာင္ ေျခာက္လခန္႔ၾကာျမင့္လာေသာအခါေတာ္ေတာ္ ေလးေျပာင္းလဲ အဆင္ေျပလာခဲ႔ၾကပါသည္။ အလုပ္ရွင္နွင့္ အလုပ္သမားဆက္ဆံေရး ပံုစံေကာင္းမ်ား လည္းရရွိေပၚ ထြက္လာခဲ႔သည္ကို ေတြ႔ျမင္လာခဲ႔ရပါသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ကားစစ္ေတြၿမိဳ႕ရခိုင္အလုပ္ သမားတို႔၏ အေျခအေနမွာ မ်ားစြာအဆင္ေျပေနပါၿပီ။

ယခု ေအာက္ေျခ လူတန္းစား က်ပန္းအလုပ္သမား တစ္ဦးသည္တစ္ေန႔လွ်င္ ၈၀၀၀ မွ ၁၀၀၀၀ ထိဝင္ေငြ ရရွိၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္အလုပ္ကိုရွာေနသူမွပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕မ်ားကေတာ့၅၀၀၀ေလာက္ရရင္ကိုအလုပ္ မရွာေတာ့ပဲ ထိုင္ေနခ်င္ၾကတာလည္းရွိပါသည္။ ပံုမွန္ေန႔စားလက္သမား၊ ပန္းရံေယာက်ာၤးမ်ားသည္ တစ္ေန႔လွ်င္ ၅၀၀၀ မွ ၈၀၀၀ထိရၾကပါသည္။ မိိန္းမေတြကေတာ့ ၃၀၀၀ မွ ၄၅၀၀ ထိရၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔၏ပံုမွန္အလုပ္ခ်ိန္မွာသက္သာပါသည္။ နံနက္ ၈နာရီမွ ၁၂ နာရီထိ စကားတေျပာေျပာလုပ္။ အိမ္ျပန္ ၿပီးထမင္းစား။ ေန႔လည္ ၂ နာရီမွ ၆ နာရီထိ စကား တေျပာေျပာနွင့္လုပ္။ တစ္ေန႔ လုပ္ငန္းၿပီးပါၿပီ။ စကားတ ေျပာေျပာနဲ႔ လုပ္ၾကတာလို႔ကြ်န္ေတာ္ေဖာ္ေရးထား တယ္ေနွာ္။

ယခင္ကုလားမ်ားသာလုပ္ခဲ႔သည္ အလုပ္မ်ားကိုလည္း ရခိုင္ေတြ ဝင္လုပ္လာၾကပါၿပီ။ အေရအတြက္ သိပ္မမ်ားေသးေသာ္လည္း ေနာင္ေတာ့မ်ားလာမည္ သာျဖစ္၏။ ၎တို႔မွာ--ဝါးလံုးရွည္လည္ေရာင္းျခင္း၊ ဂုံနီအိပ္ခြံေရာင္းၾကျခင္း၊ အသံုးဝင္စြန္႔ပစ္ပစၥည္းမ်ား ဝယ္ယူ၍ (ပုလင္းခြံ၊ ပလစ္စတစ္) ရန္ကုန္သို႔တင္ပို႔ ၾကျခင္း၊ အုန္းသီးနုမ်ားလည္း ေရာင္းျခင္း၊ ေစ်းျခင္း ေတာင္း/ငွက္ေပ်ာခိုင္မသယ္လိုသည့္စစ္ေတြမွေစ်း ဝယ္ေဒၚႀကီးမ်ားကို ကူသယ္ေပးမည့္ ရခိုင္ကေလး ငယ္မ်ားေစ်းတြင္ ေရာက္ရွိလာျခင္း၊ ေရခဲေခ်ာင္း ေရာင္းၾကျခင္း၊ အဝတ္ေလွ်ာ္/မီးပူထိုးလုပ္လာၾက ျခင္း၊ ဟိုျခင္း၊ဒီျခင္း၊ညာျခင္း။

သို႔ေသာ္တစ္ျခားလုပ္ကြက္မ်ားလည္းရွိပါေသးသည္။ က်န္ပါေသး၏။ ဥပမာ-ငွက္ေပ်ာသီး လည္ေရာင္းျခင္း မရွိေသးပါ။ ကြမ္းယာေလာက၊ ဆန္တန္း၌ဆန္ဆိတ္ ထမ္းျခင္းမ်ားကိုေတာ့ ရခိုင္ဆိုင္သည္ /လုပ္သားမ်ား လံုးဝအမိအရခ်ဳပ္ကိုင္ထားခဲ႔ၿပီ။ 

ၿဖဲၾကည့္လွ်င္ ေတာ့ျပည့္စံုသည္ဟုမရွိ၊ လိုအပ္သည္မ်ား ေပၚလာစၿမဲပင္။ ၎လိုအပ္ခ်က္မ်ား ကိုဆိုင္သည္ နွင့္ဝန္ထမ္း။ အလုပ္ရွင္နွင့္ အလုပ္သမား။ သူေဌးနွင့္ ဆင္ရဲသား တို႔သည္ သူ႔ဖက္ ကိုယ့္ဖက္မွ်ေတြးကာ ေရွ႕ခရီးကို မျငီးမျငဴဆက္ၾကရပါမည္။ ဒါမွသာကုလား ဝင္ေပါက္ပို၍ ပိတ္ေစ့ထူသိပ္လာေပမည္။

၁၉၄၂ခုနွစ္ပဋိပကၡသည္ ၎ခတ္အေျခအေနအရ မီဒီယာကြန္ယက္ မက်ယ္ျပန္႔ေသးမႈေၾကာင့္ သမိုင္း သာက်န္ရွိေနရံုမွ်အပ တိုးတိတ္စြာၿပီးဆံုးခဲ႔ရသည္။

ယခု ၂၀၁၂ တြင္မူတိုးတက္လာေသာ ဆက္သြယ္ေရး မ်ားေၾကာင့္ ကုလားေတြ၏ မသမာမႈမ်ားစြာကိုေဖာ္ ထုတ္နိွင္ခဲ႔ၾကသည္။ေဖာ္ထုတ္ေနဆဲလည္းျဖစ္၏။

သို႔ေသာ္ ရခိုင္ျပည္တြင္းသို႔ လည္းခိုးဝင္၊ ရခိုင္လူမ်ိဳး ကိုလည္းမ်ိဳးျပဳတ္ေအာင္ႀကံရြယ္၊ ခိုးဝင္ေၾကာင္း လည္းျမန္မာစာ/ စကားတစ္လံုးမွမေျပာ /မေရးတတ္ သူမ်ားကိုမွၾကက္ဥေကြ်း၊ ႏြားနို႔တိုက္ေနေသာအဖြဲ႔ အစည္းနွင့္ လူပုဂၢိဳလ္ေတြမ်ားစြာရွိေနဆဲပင္။ သူတို႔ မွာ ေငြေၾကးနွင့္ၾသဇာျပည့္စံု လြန္းလွပါသည္။ ကြ်နု္ပ္ တို႔မွာ မူစည္း လံုးမႈနွင့္ အမွန္တရားျပည့္စံုပါသည္။ 

ေငြေၾကးၾသဇာျပည့္စံုသူမ်ားကိုကြ်နု္ပ္တို႔တိုက္ခိုက္ ေနရသည္။ သူတို႔ကလည္းထင္မည္။ ဒီရခိုင္စုတ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင့္ခံႏွိင္မလဲ? ကြ်နု္ပ္တို႔ကလည္း ေတာင့္ခံျပရမည္။ အလုပ္လုပ္ရင္းတိုက္။ စီးပြားေရး လုပ္ရင္းတိုက္။ အိမ္ေတာင္ျပဳရင္းတိုက္။ သားကိုရွင္ ျပဳရင္းတိုက္။ ကထိန္ကပ္/ အလွဴလုပ္ရင္းတိုက္။ တိုက္ၾကစမ္းပါ။

ခုလည္းကုလားမလိုတာတစ္နွစ္ေက်ာ္သက္ေသျပ ခဲ႔ၿပီ။ ယခုသက္ရွိထင္ရွား ၂၀၁၂ ကိုႀကံဳေတြ႔ခဲ႔တဲ႔ရခိုင္ လူမ်ိဳးေတြတစ္သက္လံုး ကုလားမလိုတာျပလိုက္ၾက ပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ မွန္ေနၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔လမ္းေၾကာင္း မွန္ေပၚေမာင္းနွင္ေနၾကၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔လမ္းေၾကာင္း ကိုဖ်က္လို႔ရမွာ တစ္ခုသာရွိသည္။ သူတို႔ကလြဲလွ်င္ 

ဘယ္လူ၊ဘယ္ အဖြဲ႔အစည္းမွ ဖ်က္လို႔မရေတာ့ပါ။

ဒီစာကိုဖတ္တိုင္းရင္ႏွင္႔အမွ်ခံစာႏိုင္ပါေစ..

HA DA YA

Posted in: ေဆာင္းပါးမ်ား